Honden in actie fotograferen: 5 tips

Één van de grootste uitdagingen van hondenfotografie is waarschijnlijk de actie vangen in al zijn kracht en scherpte. Zelfs na bijna 10 jaar ( jaja DOGvision bestaat bijna 10 jaar!) blijft actiefotografie een uitdaging die opperste concentratie en snelle reflexen vraagt. Maar er zitten natuurlijk een paar hulpmiddelen in de DOGvision- trukendoos 🙂

1) Snelle sluitertijd
Om de beweging van je hond te bevriezen (is zonder bewegingsonscherpte) moet je sluiter sneller zijn actie uitvoeren dan je hond. De snelheid die je nodig hebt kan variëren van bijvoorbeeld 1/350s voor een gezapig huppeltje tot 1/2000s voor een explosieve sporthond. Ik mik meestal op 1/500 en liefst nog sneller. Wanneer je een heel korte sluitertijd wil halen, kan het zijn dat je het diafragma meer open moet zetten of je ISO moet opdrijven. Ideaal is het oefenen op actie op een zonnig moment zodat je de ruimte hebt om met de instellingen te experimenteren én dat je de ISO niet te hoog moet zetten want dan krijg je ontsierende ruis in je beeld. Welke ISO nog wel of niet haalbaar is hangt vooral af van je camera. Sommige camera’s geven geen krimp bij ISO 400 terwijl anderen al serieus knabbelen aan de kwaliteit van het beeld. Hoever je met jouw camera kan gaan, is vooral uittesten. Grenzen opzoeken en gewoon proberen.

2) Autofocus
Heel erg handig: autofocus, want eerlijk, ik zou zo een rondrennende hond niet handmatig scherp krijgen 🙂
De meeste camera’s hebben verschillende mogelijkheden voor autofocus. Voor een hond in actie stel je de camera best in op continu scherpstellen zodat de camera zich blijft aanpassen aan het bewegende onderwerp tot je de ontspanknop in duwt en de foto maakt.
Wanneer het niet lukt om je autofocus te laten volgen, kan je ook op voorhand een punt bepalen waar de hond voorbij zal lopen, daar op scherpstellen en een reeks snelle opnamen na elkaar maken wanneer de hond het punt passeert. Dit kan bijvoorbeeld handig zijn bij agility omdat je daar precies weet wanneer en wanneer de hond een toestel over gaat.

3) Dirigeren
Niets zo onvoorspelbaar als een gekkende hond tenzij je hem goed kent of wat kan sturen zodat je je beter kan voorbereiden.
Voor Mogwai bijvoorbeeld gooi ik soms een speeltje (of ik laat het iemand anders gooien, nog handiger!) in een bepaalde richting zodat ik weet waar ze heen loopt, Ravasz laat ik eerder lokken met een koekje want speelgoed vind hij hoogstens een hinderlijk vliegen object en als ik een hem een koekje laat zoeken kan ik hem enkel fotograferen met zijn neus tegen de grond 🙂
Ik vind het zelf erg mooi om de hond te fotograferen wanneer hij parallel aan de camera voorbij rent zodat je de verschillende stadia van de beweging goed kan zien en dat de spieren mooi uitkomen.

Actie kan ook zijn:
springen
sneeuw happen
agility parcours (of een eigen gemaakt hindernissenparcours)
spetteren in het water
frisbee vangen
spelen met andere honden
… (eigenlijk kan alles waar de honden ook maar een beetje in beweging komen en plezier aan beleven)

4) Ruimte voor actie
Een hond die voluit rent is per definitie prachtig om te zien, maar puur visueel is het voor onze ogen is het comfortabeler en rustiger om in de richting van de actie wat vrije ruimte te ervaren.
Bijvoorbeeld: als je hond van links naar rechts door het beeld loopt, kan je aan de rechterkant meer ruimte vrijlaten dan aan de linkerkant waardoor hij visueel de ruimte krijgt om verder te lopen zonder meteen tegen de kader aan te botsen.

5) Fotografeer vanuit een laag standpunt
Het kan misschien wat praktische voorbereidingen vragen (regenbroek, jas,…) maar er zijn tal van redenen om je gezellig mee in de modder te smijten. Wanneer je vanuit een laag standpunt de foto’s maakt, komen de verhoudingen van je hond het mooist in beeld. De lengte van de poten, de energie en karakter kan zich ontplooien in het beeld terwijl (vooral ) kikkerperspectief de actie extra kracht bij zet doordat de expressie alle ruimte krijgt want wat visueel boven ons uit komt, toont krachtiger.