Tip: sta (eens) vroeg op om te fotograferen

Ochtendstond heeft goud in de mond.

Ik ben, en dit kan iedereen in mijn omgeving bevestigen, alles behalve een ochtendmens. Wekkers die een half uur moeten snoozen, eerst in’t lang en in’t breed rekken en strekken voor ik een been uit bed krijg, en last but not least: een minimum van 8u slaap/nacht is vereist. Niet enkel voor een optimaal functioneren, maar functioneren tout court. Ohja en ik drink geen koffie- zodus geen kans op een ochtendlijke opkikker.

Zodus, wie bij deze tip mort/zeurt/zucht, ik begrijp je. Volkomen. Absoluut.
MAAR: al zo lang er kunstenaars zijn die het licht proberen te vangen in schilderijen, in foto’s of zelfs gedichten, bestaat er de liefde voor het frisse en pure ochtendlicht. Het is dus echt geen verzinsel om je vrije dagen met slaapoogjes te laten doorbrengen of de verkoop van wekkers te stimuleren.

“To the still influx of the morning light
Open, and day’s pure cheerfulness, but veiled
From human observation, as if yet
Primeval forests wrapped thee round with dark
Impenetrable shade; once more farewell,
Majestic circuit, beautiful abyss,
By Nature destined from the birth of things
For quietness profound!”
–Wortsworth

Middagzon VS ochtendzon

De eerste 2 foto’s hieronder maakte ik na een andere fotosessie (die vroeg in de ochtend van start ging). Joeri werd op dezelfde locatie beziggehouden door Mogwai – of was het andersom?- en dus besloot ik nog wat extra foto’s van haar te maken. Dat actieve monstertje dat door het water rent, daar krijg ik nooit genoeg van!
Het was mei, net voor middag en de zon stond reeds hoog aan de hemel en er was hier en daar wat dunne bewolking.

Veel en zomers licht heeft tal van voordelen:
– korte sluitertijd mogelijk waardoor de je actie makkelijk kan bevriezen.
– klein diafragma mogelijk (5.6 is niet zo klein, maar ik zou het kleiner kunnen maken indien ik meer detail in de achtergrond wil)
– lage ISO mogelijk. De ISO had ik hier bv op 200 kunnen zetten- ik verkies echter (ook omdat mijn camera dat aankan) om buiten met een iets hogere ISO te werken om meer vrijheid te hebben over mijn keuzes.
– zonlicht verkies ik nog altijd boven dikke donkere wolken of regen.

Voordelen dus, maar zeker ook een keerzijde:
– hard en plat licht met weinig kleur in het licht zelf – een hond met een sterke kleur zal beter uitkomen dan een vale of zwart-witte hond.
– hoog contrast dat moeilijk onder controle te krijgen is bij zwarte, witte of zwart-witte honden.
– Harde schaduwen, niet altijd flatterend- zeker niet voor mensen want dan zie je echt elke oneffenheid.
– voor veel oudere honden is het middaglicht te fel om hun oogjes open te houden.

De twee laatste foto’s dateren van een week of twee later en zijn gemaakt tussen half 7 en half 9 in de ochtend op dezelfde locatie als bovenstaande foto’s. Ze zijn trouwens onbewerkt.
Het vroege licht staat lager en creëert daardoor langere schaduwen die ook nog eens mooier op een hondensnoet vallen. Bij Ziggy kan je bv zien dat het de contouren en schedelstructuur benadrukt. De kleuren zijn vanzelf intenser zonder dat er photoshop aan te pas moet komen. De omgeving gloeit terwijl het zonlicht langzaam warmer wordt en reflecties geven extra diepte aan het beeld.

Ohja, wie échtigentechtig niet uit zijn bed geraakt; je kan ook wachten tot de winter, doordat de zon een stuk later op komt en nooit zo hoog komt te staan, krijg je veel hondvriendelijker licht 🙂