Reizen met onze honden is één van onze favoriete activiteiten. Heel af en toe bezoeken we eens een stad ofzo zonder hen, maar oooh wat missen we ze dan! Tijdens de zomermaanden zijn we dol op kamperen hier in Scandinavië, maar eenmaal de herfst zijn intrede maakt, en de nachten bitter koud kunnen worden, verkiezen we het comfort van een vast dak boven ons hoofd. Een plek waar we natte honden na druilerige wandelingen kunnen afdrogen en we rustig een kop thee kunnen zetten zonder het hele interieur te verbouwen. Hun gemak telt net zozeer als ons gemak.
Vaak checken we Airbnb voor gezellige en hondvriendelijke plekken en tot nutoe hebben we niets anders dan topervaringen gehad. Airbnb, net zoals sommige andere sites misschien, geeft je de keuze tussen appartementen, een kamer bij iemand thuis, of een hele woning. Met 3 honden verkiezen we een hele woning voor onszelf. Oona is een goede waker en durft wel eens te blaffen en we zijn ook gewoon gesteld op onze onafhankelijkheid.
Mijn honden zijn geen perfecte harige superwezens, en net zoals wij hebben ze hun eigenaardigheden en werkpunten (hihi) en net daarom wil ik hier graag met jullie delen hoe wij zo een trip met de viervoeters aanpakken. Net door met de honden en hun karakter rekening te houden, kunnen we ook hen een toffe ervaring bieden, eerder dan een stresserende tijd.
1. Locatie:
Hondevriendelijk. Gezellig. Rustige omgeving.
Wetende dat mijn honden waaks zijn, na 2 jaar pandemie niet veel drukte meer gewoon zijn en veel beweging nodig hebben, zoeken we een plek met veel natuur in de buurt voor lange wandelingen. Hier in Zweden is het soms uitkijken met de hoeveelheid rommel dat mensen doorheen de jaren binnen duwden in hun vakantiewoning en zelfs al valt de rommel mee, dan nog rol ik vaak matten op en stop ik sierkussens is 1 of andere kast tijdens ons verblijf.
2. Zacht en comfortabel.
Mijn vorige honden waren misschien meer gewoon op gebied van logeren en zich aanpassen, maar voor Oona en Lizzie helpt het enorm om hun favoriete deken en kussen mee te nemen. Eender waar we gaan, zelfs al verblijven we onderweg op een camping of in een kamer van een weghotel, als hun kussen of doek mee is, dan weten ze meteen waar ze zich rustig neer kunnen leggen. Bij ons thuis mogen ze op de zetel slapen en die vrijheid gun ik ze bij voorkeur eveneens op vakantie, daarom zijn lederen zetels super handig, maar als er stoffen zetels staan, dan nemen we een paar beschermhoezen mee.
3.Lange wandelingen
Het grootste plezier voor ons allemaal is er samen op uit trekken en de nieuwe omgeving nieuwsgierig verkennen. Lange wandelingen langs het strand, door de bossen, langs kliffen en via stroompjes. Een heerlijk hondenleven, nietwaar! Een nieuwe omgeving, nieuwe indrukken, het lijkt ons allemaal eens zo goed te doen slapen nadien 🙂
4. Knauwbeentjes en snacks.
Als er ook maar een hint aan energie over is na de wandeling, dan zijn het wel smakelijke snacks die zorgen voor de ultieme overgave aan het zandmannetje. Lekker knabbelen zorgt voor mijn altijd-hongerige wolven voor het ultieme gelukzalig gevoel. Elke hond is anders natuurlijk, misschien heeft jouw hond meer aan zijn favoriete speeltje, maar mijn doggies (vooral Mogwai dan) worden daar soms enkel drukker van. Een snack, daarentegen, is zo’n beetje hun pauzeknop. Ze kiezen dan allemaal een plekje ver weg van de anderen, peuzelen elk klein kruimeltje op, gaan dan nog een keer checken of de anderen niets lieten liggen en rollen zich vervolgens op hun favoriete plekje op in een bolletje en vallen vervolgens in slaap.
5. Routine.
Ik heb gemerkt dat zolang we een routine inbouwen, zelfs als is die helemaal anders dan thuis, we behoorlijk kunnen afwijken van hun normale gewoonten. Om een voorbeeld te geven: hier in huis slapen de honden waar ze willen, maar soms op vakantie nemen we de bench mee en vooral voor Oona zorgt dat gek genoeg voor meer rust en structuur. Wanneer ze denk dat het tijd is om te gaan slapen, dan trekt ze zich vanzelf terug in haar bench. Een onbedoelde gewoonte die er na 2 jaar pandemie is ingeslopen, is dat alle 3 de doggies vooral hun behofte doen wanneer ze niet aan de lijn lopen- en dat is natuurlijk niet altijd handig in een nieuwe omgeving. Daarvoor nemen we dan een lange lijn mee, en dat werkt prima. Een stedelijke omgeving kan nogal een uitdaging zijn, want geen van de drie zet zich open en bloot op een betonnen plein.
6. Geduld.
Weet je, soms loopt er eens iets niet zoals je zou hopen. Misschien blaffen ze eens bruut naar de buurhond, willen ze hun behoefte niet doen, vinden ze hun plekje niet meteen of is er een geluid dat voor stress zorgt. Ook wij geraken wel eens van slag op vakantie denk ik dan. Op zo’n momenten probeer ik er te zijn voor mijn honden en het wenselijke gedrag te stimuleren, wetende dat ook een vakantie een leerproces kan zijn. En soms laat ik het ook gewoon voor wat het is.
In een huisje op een camping waar we 1 nacht verbleven, had men het geweldige idee om aan het voeteinde van de stapelbedden een raam te voorzien. Dat raam was op Lizzie’s ideale hoogte om de godganse nacht als een bezetene naar buiten te staren in de hoop 1 van de vele hazen met haar ogen te kunnen vangen. Als er dan zo’n langoorig creatuur in beeld kwam, zat ze hevig te trillen en soms zelfs te piepen. ’s Ochtends stond ze nog zo hevig dat ze zelfs geen plasje wou doen. Goh ja, dan lachen we eens met Lizzie’s rabbit-tv, steken we haar de auto in en proberen we het een uurtje later nog eens 🙂
