Dutske

Met de trein naar Hachiko, altijd een leuke belevenis. T zou nog leuker zijn als we ne keer plaats hadden. Maar de hangjongere uithangen in het tussenstuk gaat me ook nog wel af.

De bus en tram hadden we goed op tijd genomen. Gevolg, we moesten nog even wachten. Maar geen probleem. Een goede oefening voor Eclips met al die drukte, gehaaste mensen, mensen die met worstjes passeren én een andere hond op het perron.

Niet zomaar een hond. Ook eentje die moest werken. Maar zijn concentratie was na het zien van Eclips beperkt tot ‘die knappe blonde dame op het perron." De security mannen werden er nerveus van. Hun onbewogen houding en stoere image kreeg een deuk met die jankende, trekkende hyper mechelaar naast hen. Eclips zette zich als ene echte dame naast mij en bekeek rustig de passerende treintjes. 

 Een foto van tijdens de les, Eclipsdeed heel braaf een knie.

 Eugene in actie:

En dan, ons dutske… de sterrilisatie.
Smorgens kreeg ze een lift naar haar dokters in Gent. K had Zigje en Ravasz ook meegenomen, kwestie van oefening voor hen.
Tegen 1u mocht ik bellen zeiden ze me. 1u stipt vond ik nogal overdreven dus k heb me ingehouden tot 5 na 1. Dan meteen nummer ingetoetst om te horen hoe t met Wollebol ging. Ze was ok OEF!

Tegen de avond mochten we haar gaan oppikken. Ze was totaal groggy. Wilde enkel liggen en slapen. Hele zielig. Na een gigantische plas net om de hoek tilden we haar in de auto. Ik ging bij haar zitten en hield haar wat tegen in de bochten.  Onderweg ondernam ze een poging tot slapen maar ze was er duidelijk niet gerust is. Eenmaal thuis kroop ze in haar bencke en we hebben ze de hele avond niet meer gehoord.

 Dag 2 ging gelukkig al heel wat beter, ookal was ze nog zeer suf.

Dag 3 liep ze alweer rond met speelgoedjes. Niet begrijpend waarom we niet met de frisbee wilden gooien, en waarom we maar niet wilden tuggen. 

Hier duidelijk de hint "allez komaan smijt nu ne keer?!":

 Begin augustus mocht ze ook mee naar Ladies @ the movies in Metropilis, Antwerpen. En ze gedroeg zich als een echte ladie zenne. In de zaal lag ze rustig aan mijn voeten, ondanks de talloze kakelende dames, het ballenspel en de ‘moderne’ uitvoering van Abba- nummers die een paar deelnemers moesten zingen om een prijs te winnen. Als hond was ik vast jankend de zaal uitgelopen, maar zij lag gewoon rustig te ronken.
Aandacht kreeg ze wel, en met hopen. Na de film konden we immers beneden nog een foto laten maken en wat kraampjes bekijken. De ladies van de movie zijn gelijk geupdate over het weg en wee van de hulphond in opleiding.

‘T was plezant, volgende keer zijn we weer van de partij!

Zo stilzitten is niets voor Eclips. Na bijna 2 weken zoveel mogelijk rust stond ze bijna op ontploffen. Tijd dus voor wat meer uitstapjes om wat nieuwe prikkels op te doen.

Jasje aan, bandje om en hup de auto in.

Mee verf kiezen:

 Terwijl wij in het tuincentrum de juiste kleur zitzak aan het uitzoeken waren ging Eclips demonstratief tussen de dozen zitten.En omdat het wat lang duurde is ze er zelfs gaan liggen slapen.

Een hint voor ons?

 En een rustmoment, dat moet ook al eens kunnen, nietwaar?

 Gisteren zag ze ook weer al haar vriendjes van op Hachiko, stuk voor stuk weer ferm gegroeit. Eclips ook, maar ze blijft wel de lilliputter 🙂
Voor de grote sterke Eauty was ze een makkelijke prooi als kleinste van de klas 🙂
Eurnie kwam deze les met andere baasjes naar de groep, zijn vakantiegezin. Hij heeft er vast lekker kunnen ravotten want was toch opmerkelijk rustiger.(naar zijn normen dan eh)

Elmo was de pechvogel van de dag. Als een echte puber had hij een andere hond een gaatje in zijn tong laten maken voor een tongpiercing. Niet geheel het gedacht van zijn serieus geschrokken gastgezin die heel wat werk hadden om de bloeding te stoppen!

Envoi, ooit de kleinste van de groep wil zich ook wat bewijzen met een beetje pubergedrag. Mannen eh tsss.

Ferre is een beertje. Zelfs als natte hond ziet die er nog mega knuffelbaar uit. En groot! Gigantische poten heeft ie! Valt natuurlijk wel op, zo een Berner tussen de goudcoupes.

Eyleen blijft zo een superschattig guitig kopje hebben. Ze is superlevendig, maar heeft de gele-jasjes-brigade wel goed vertegenwoordigd tijdens basketwedstrijden. Volgens mij zou ze een goeie mascotte zijn. Lief, knuffelbaar en actief, maar met een feilloze radar voor de zwaktes van de andere ploeg.

Enough blijft ook zo een koddig labje. Hij doet t echter eerder rustig aan, in scherp contrast met de andere 2 labjes 🙂
En als ik het goed begrepen heb eet hij nu ook sokken, naast zijn gewone voeding…
Ik weet uit ondervinding (Ravasz) dat dat absoluut NIET handig is. Vnl niet als je smorgens snelsnel naar je werk moet vertrekken.Of in het park moest staan wachten tot de sokken er weer uit geraken…hm… to much information? 🙂

En EQ, lieve kleine EQ, die krijgt een dikke knuffel van ons!

Helemaal op t einde was er nog een verrassing. Niet voor de hondjes deze keer, maar voor de baasjes, Jihaa! Een tijdje terug was het ijscafé op Hachiko. Ik had graag willen gaan, maar met Eclips nog helemaal suf van de operatie wilde ik haar niet achterlaten. Lekkere ijsjes gemist dus. En nu had onze juf Cathy ijs mee!! Bresilienne en dame blanche. Moeilijke keuze zenne!