Mr Envoi

Terwijl het buiten giet uit donkere wolken, zitten wij lekker warm binnen. Tasje thee, laptop op de schoot, en hondjes aan men voeten. Envoi trekt af en toe een oog open, en bekijkt me dan heel serieus. Ik zeg hem even wat..  Dan laat hij zijn massieve kop weer zakken, zucht diep en sluit zijn ogen weer. En slaapt. Zzzzz

De voorbije week met Envoi was een avontuur. Hij stal mijn hart met lieve flodders maar we hebben ook hard gewerkt.

Terwijl Eclips moet wennen aan kindjes, was Envoi’s werkpunt het wandelen aan de lijn.  Daar zijn we dus meteen mee begonnen. Eerst in onze tuin. Daar had hij t minst afleiding.  Ging eigenlijk prima. als een dressuur paardje huppelde hij vrolijk met me mee. Stap 2 was dan de parking van de winkel en de weggetjes in de buurt. Ik merkte dat hij daar sneller de aandacht kwijt was. Een blaadje dat voorbij waaide, een vlek op de grond, een interresant grassprietje, alles wilde hij zien. Maar gezien wat beweging zeker geen kwaad kan, en we toch al goed nat waren van de regen, deden we toch verder tot we een beetje op elkaar afgesteld waren. MIjn geduld werd beloond! Joepie!

Filmfans als we zijn, wilden we Envoi ook omdopen tot een echte kenner. Ladies at the movies was natuurlijk niets voor hem, zo een echte man. Dus een doodnormale zaterdagse cinema uitstap was perfect.
We hadden met onze vrienden afgesproken om snel nog een hapje te eten voor de film. Daarvoor pikten we iets Aziatisch uit. Volgens mij is Aziatisch eten en honden niet zo een goeie match. We hadden toch ietswat meer overtuigingskracht nodig om Envoi mee binnen te krijgen. Gelukkig lijkt hij op de foto een beetje op Eclips :-D. Dusja de ‘snel’ konden we al vergeten, maar het eten was wel heel lekker!
Met de woorden van Envoi’s gastgezin nog vers in het geheugen liet ik hem nog uitgebreid de perkjes bezoeken alvorens Metropolis binnen te wandelen.
Na flinke besoins waar ik effe op moest wachten, was de warmte binnen aanlokkelijk. Maar wat een drukte! We waren duidelijk niet de enige bezoekers. Maar waarschijnlijk wel de enige met hond * grijns*
Leen, die voor het eerst mee was op een drukke plek mét hulphond verbaasde zich over de vele blikken die Envoi kreeg. Cerieuze mensen die omkeken, me aangaapten of zich geen houding wisten geven.
Voor het eerst in Metropolis geen security die me even vragen stelde, maar wel de mannen van de tickets. Maar na een beetje uitleg mochten we zo verder.
En terwijl de lichten uitgingen, de zaal stil werd en de film startte was ik binnen heel erg aan het duimen dat Envoi stil en braaf zou blijven liggen!
Het geluid stond erg hard, en de acties van Leonardo DiCaprio deed de grond trillen. Ik beloonde Envoi voor het stil blijven liggen. Af en toe legde hij zijn kopje tegen mijn been en kreeg dan een aaitje en moest hij kunnen liplezen herkende hij vast een "flinke kalm". Maar de 2 dames naast ons waren minder kalm. Even later rolde de popcorn over de vloer. Envoi sprong enthousiast recht, " Joepieee eteeeen!, en wilde meteen zowel richting de popcorn als de dames. Ze kregen Envoi natuurlijk meteen in het oog en wilden hem lokken. Zo stil mogelijk legde ik Envoi terug op zijn plek en maakte ik de dames duidelijk dat ze hem niet mochten aaien.
*oef*

Ons 2e grote avontuur was een tripje naar de markt. Goeie oefening voor het wandelen aan de lijn! En hij deed het super. Zo gelukkig waren we! De vele mensen, kindjes die met koeken rondliepen, kinderwagens, drukte, eten op de grond, hij keek er amper naar om. Spijtig genoeg heb ik even weinig gezien als hij. Ik was zo met hem bezig dat al de rest me ontging.

Na de markt wilden we nog even de doe het zelf zaak binnenwandelen. We hadden eigenlijk maar een paar kleine vijzen nodig. Envoi nog uitgelaten en dan de winkel in. Heel flink dartelde hij naast ons, tot hij ineens stopte… zich zette… en een drol legde. Ik schrok me rot! Kon wel door de grond zakken. Maar niet diep genoeg spijtog. Had me wel even zoals de teletijdsmachine van professor Barabas willen wegzappen! Met schaamrood op mijn wangen haalde ik snel een poepzakje boven terwijl Joeri om een vod gingom de vloer schoon te schrobben.

Ik ben maar snel naar buiten gegaan en in de auto gaan wachten.

Envoi attend tijdens een bezoekje:

Hé ik hoor spelende hondjes? (op de pc) :

 Uit de Envoi- truukendoos: Verplanten.Ik schrok me rot toen onze plant zomaar ineens omviel… Eum… zomaar? Hoe hij het deed geen idee, maar Envoi zat er letterlijk en figuurlijk voor iets tussen.