Kamiel de logeerpuppy

Terwijl kleine Kamiel even een bijna-middagdutje doet, even tijd voor een blogje boordevol puppy-foto’s.

Kamiel, nu ongeveer 8 weken, is sinds donderdag bij ons. Meteen al veroverde de kleine charmeur onze harten. Onderweg naar huis lag hij heerlijk te slapen op mijn schoot, thuis verkende hij even de tuin, haalde de speelgoedmand leeg en maakte kennis met onze 2 honden.
En hij leerde: zoals een speeltje piept als je erin bijt, zo gromt Ziggy wanneer ze scherpte puppy-tandjes voelt.

Na wat brokjes en een plasje netjes buiten, viel hij mooi in slaap.

Zo braaf en lief als hij overdag was, zo’n gruwelijk krijsend monster was hij na zonsondergang. Op 1 nacht stond ik 3 keer in pijama op bevroren gras, 2 verschillende schoenen aan, met een bijna verdwenen stem van keelpijn, alle vrolijkheid in mezelf te zoeken om toch maar te belonen voor de flinke besoins buiten.
Maar dat was slechts het ongemakkelijke deel. Eenmaal weer in zijn bench brak de hel los. Krijsen, schreeuwen, blaffen, de ziel uit zijn lijf. En dat terwijl ik een metertje verder op de zetel een poging deed tot slapen. (en ik voelde me al niet top)
Na de derde keer opstaan voelde ik me zo slecht dat ik boven mijn bed in kroop voor een uurtje. Alle deuren toe en een deken over mijn hoofd om het gekrijs niet te horen.

Van in mijn les polste ik eens naar de stand van zaken op het thuisfront. “puppy heel braaf en ligt te slapen”, kreeg ik per sms door.

Potverdekke.

Maar zo’n snoetje, daar kan je toch niet slecht gezind op zijn he 🙂

Nacht 2 verliep zo ongeveer hetzelfde als nacht 1.
Met als enige verschil dat ik iets later moest opstaan, wat dat geradbraakte gevoel toch een stuk draaglijker maakte.

De avond van de derde nacht hadden we een plan.
Een strak plan.
We zouden de Kamiel nog wat buiten laten spelen en moe maken voor we gingen slapen.

Dus puppy buiten, flinke besoins gedaan, beetje spelen enzo.

Nog geen 10 min binnen: plasje in de keuken. Pupje buiten, alles opkuisen, pupje binnen.

Niet veel later: een drolletje binnen. Puppy weer buiten, alles opkuisen, beetje spelen, puppy weer binnen.

Even een fles water in de kelder halen: staat Kamiel in de living te plassen. Puppy snel buiten, alles opkuisen, pupje weer binnen.

Terwijl ik me afvroeg wat de nacht zou brengen, zette ik alle waterbakken weg. Ver weg, buiten bereik van Kamiel. Met nog slaapoogjes van de voorbije 2 nachten legde ik me op de zetel te slapen.

Wonder boven wonder sliepen Kamiel en ik de nacht door. Pas tegen 6u (nieuwe tijd) moest hij buiten. Wauw!
Het blaf-en krijsconcert nadien was al een stuk lichter verteerbaar. Met een stapeltje kussen over mijn hoofd kon ik toch nog heel even een slaapje doen.

Behalve zijn nachtelijke concerten is Kamiel een overheerlijke puppy. Sleept allerlei speelgoed -en andere draagbare dingen- in het rond, doet alvast een poging om de kasten open te maken, heeft nergens schrik van en altijd vrolijk.

Tussen het spelen door,vindt hij het heerlijk om te knuffelen (en af en toe ook zijn tandjes in je vel te zetten)

En hij heeft de allerschattigste labradorpootjes 🙂