Hummer de shopaholic

“Hummertje, kom hier!’
“Huuummertje, Komieeer!”

* zucht*

“Hummert?”

En terwijl Joeri al het mogelijke doet om zo lief, enthousiast of weetikhetwat te klinken, doet Hummer alsof de potdoof is en gaat ze haar eigen gang in de tuin. Hij gaat nog net geen salto maken of met een trompet door de tuin schallen.

Verstopt achter de computer probeer ik mijn gezicht dan in de plooi te houden. Afwachtend tot het moment dat ik heel betekenisvol hoor: “Fenne?”

En eigenlijk zou Hummer Joeri niet mogen negeren, en is dat best een werkpuntje waar ikzelf onmogelijk iets aan kan doen. Maar wanneer hij zodanig de wanhoop nabij is… tja dan roep ik ze wel even binnen.

Nu de laatste maanden met Hummer ingegaan zijn, maak ik uiteraard zo nu en dan een beetje balans op.
Hoe gaat het met de commando’s, wat voor karakter heeft ze, wat zijn haar sterke punten en welke haar werkpunten?
En bij wat voor persoon zou ze passen?
En stiekem ook, wat zou Daphné ervan denken.

Persoonlijk denk ik dat Hummer een enorme evolutie doormaakte. Ze leerde tal van commando’s en voert ze met uitzondering van de apport tijdens losloopwandelingen, met heel veel plezier uit.

Zo nu en dan leek het alsof haar hoofdje vol zat en er geen informatie meer bij kon. Maar even later was die fase verdwenen als sneeuw voor de zon, en ging ze er weer vollenbak voor. Met momenten kan ze erg brutaal kijken, maar uiteindelijk wint dat peperkoeken hartje toch 🙂
Soms is ze een beetje naief, ze laat zich wel eens in’t zak zetten door Ravasz. Anderzijds maakt ze met haar onhandige charme op bijna elke hond een goede indruk.

Beweging en mentale uitdaging heeft ze absoluut nodig. Anders gaat ze gek doen. Met 4 poten tegelijk de lucht in springen bijvoorbeeld. Enkel na een leuke training en een afmattende wandeling ligt ze met diezelfde 4 poten in de lucht, languit te slapen.

Tijdens een recent bezoekje aan de cinema, maakte ze alvast een goede indruk. Verwonderde mensen spraken ons aan, nieuwsgierig naar haar leeftijd, of ze in opleiding was, enz.
En dit keer zelfs geen security die ons even kwam checken. Ze geraakte vlot mee binnen.

In tegenstelling tot Eclips is Hummer een echte Shop-a-holic. Serieus!
Even winkelen is een ware ontdekkingstocht voor haar. Met trotst draagt ze haar jasje en toont met plezier welke commando’s ze al kan en haar staartje wuift vrolijk in het rond.
Lekkers op de grond is soms een uitdaging.
Dan trippelt ze een beetje ter plaatse, het inwendige conflict duidelijk zichtbaar.

Het vreselijke rammelen van een winkelkar stoort haar totaal niet. Ook drukte of mensen die haar aandacht proberen te trekken kunnen haar niet van de wijs brengen. Flinke Humtiedumptie!

De winkel waar we knauwbeentjes en hondenkoekjes halen, staat uiteraard met stip op 1. Hoewel de rayon met hondenspeeltje bij Makro ook bij de favorieten staat- en vooral als mensen de speeltjes uittesten!-.

Even beestjes- kijken,

en vervolgens inkopen doen. Humme alles uit het rek laten halen is een beetje tricky, zeker met een paar open bakken, waar ze zo de koekjes per kilo kan binnen werken.
Daarom maak ik alvast een keuze, en leg ik het op een rek waar niets anders eetbaar is. Daar mag ze het dan gan zoeken en tot bij het mandje dragen.

De iets minder plezante kant van de herfst. Of misschien wel het enige nadeel van dit seizoen: de ruiperiode.
Help!
Hummer startte iets later dan Ziggy, maar ze heeft de achterstand ruimschoots goed gemaakt.
Met bossen komt de vacht los en dwarrelt overal rond. Na nog geen 10 minuten na het poetsen lijkt het alsof we ons huishouden in geen weken gedaan hebben! Of dan ben je net rond met de stofzuiger, zie je Hummer zich uitschudden,… en al die fijne witte haartjes in het rond vliegen. *zucht*