Minder dan een maand

Het aftellen is begonnen.
Geen enthousiast of nieuwsgierig aftellen, integendeel. Terwijl ik geniet van elk moment met de doggies, vliegen de dagen onvermurwbaar voorbij.

In minder dan een maand moeten we kleine Humpty weer afgeven aan Hachiko.
En die 2e keer gaat in geen geval makkelijker zijn dan de eerste keer met Eclips.

Hummertje vraagt zich vast af waarom ik soms zo onozel doe. Haar bijna platknuffelen enzo.

Anderzijds blijkt dit het uitgelezen moment om haar arbeidsvoorwaarden ter discussie te stellen. Een gewone mand om te slapen volstaat niet langer.
Eerder deze week lag ze immers ’s morgens, languit, heerlijk tegen me aan te slapen. Ok, ik slaap wel erg vast, maar ben toch relatief zeker dat ze dat niet eerder probeerde.
Hoelang ze daar al lag te slapen, geen idee. Niet recent waarschijnlijk, aan haar verontwaardigde slaapkop te zien toen ik haar er onverbiddellijk af stuurde… Potvolkoffie!

We genieten natuurlijk nog van heerlijke winterwandelingen. Vandaag weer met een paar kilo modder, eerder deze week nog in een prachtig sneeuwlandschap.

Hummer, de geit, had zichzelf wijsgemaakt dat de korste weg om met de eendjes te gaan spelen, over het ijs is.
In theorie wel natuurlijk, maar zij weegt natuurlijk nét iets meer dan een gemiddelde eend.(misschien maar best, het zou griezelig worden op wandeling!)
Telkens opnieuw riep ik haar weg van de kant, en welogevoed als ze zich soms voordoet, keerde ze op haar stappen terug.
Tot ze natuurlijk eens een stapje te ver zette, en met een luide ‘krak” en ijzige ‘plons’ door het ijs zakte. Op haar snoet wat moeiteloos de paniek af te lezen.
Maar ze leerde zo we haar lesje, en blijft sindsdien heel nauwgezet van het ijs af!

Omdat waterratten met het vriesweer niet erg aan hun trekken komen, ging Hummer eveneens nog een plonske doen in het hondenzwembad. En heerlijk moe is ze nadien!
Uiteraard koos ik het ultieme moment om er naartoe te rijden. Net wanneer de E34 afgesloten was voor een laagje nieuweasfalt. Voordeel: tegen dat ik weer thuis was, was Hummertje droog 🙂

We gaan nog genieten van die laatste weken. Maar toch, elke keer ik dat snoetje zie denk ik aan Het Afscheid.

Op de planning staat nog een fotosessie van haar, heeft ze net een lelijke wond op haar neus :-(. Hopelijk geneest het nog vóór ze vertrekt, anders zie ik me genoodzaakt haar te gaan kid dognappen!