Re-wissel

Dinsdagavond was het weer zover. De wissel zat erop.

De 2 weken met Habib zijn voorbij gevlogen. Dat gaat zo als je plezier hebt zeggen ze wel eens.
En met Bibje was het zowiso genieten. Ze is dol op fratsen uithalen en gek doen.
Haalt ze de papierbak niet leeg, dan eet ze wel kiezeltjes in de tuin of gaat ze lopen met een kaars.
Na al dat heerlijke puppygedoe valt ze dan onweerstaanbaar schattig aan je voeten in slaap.

Dinsdag was het dus D-day. Of beter W-day. (Wissel-day)
Bij het arriveren zagen we Hooshi’s gastgezin… met een Golden… ‘ onze’ Golden… Hummer!
Mijn ogen rolden bijna uit hun kassen. Zoooo groot!

Was het nu omdat wij de allerkleinste van de groep mee hadden of Hummer werkelijk zo gegroeid was, ik weet het niet. Maar opeens werd het duidelijk dat Hummer echt geen mini-pup meer is. Onder een lang slungel-lijf staan 4 lange slung-poten en een rasechte slungel-staart maar het geheel af.

Ondertussen was Habib – die tot aan Hachiko voorbeeldig meeliep- getransformeerd in een ongeleid projectiel. Ze wilde zo snel mogelijk naar Hachiko en leek vergeten te zijn dat ik nog aan de lijn hing.

De les startte natuurlijk met het bespreken van de wissels. Wat ging goed, wat zijn eventuele werkpunten en hoe verging het de honden om te wennen aan nieuwe huisregels?
Daarna moesten we de les nog volgen met onze wisselhondjes. Niet makkelijk!

Gek genoeg vond ik het bij Hummer veel minder vreemd om iemand anders met haar te zien trainen dan dat ik met Eclips haar wissels had. Misschien wen ik er aan?

En dan de moment supreme: onze eigen gasthondjes mochten weer met ons naar huis!

Van al dat spelen op Hachiko was Hummer behoorlijk afgemat. Na een enthousiaste begroeting van de doggies en een avondmaal kroop ze in haar bench en viel ze pardoes in slaap.