Zaterdag 10/09/2011 namen we afscheid van een goede vriendin.
Omringd door vrienden, famillie én honden, Daphné zou het niet anders willen.
Van over het hele land kwamen mensen om afscheid te nemen. Politie leidde ons naar de velden die voor de gelegenheid als parking dienden. We geloofden onze ogen amper bij het arriveren. Zoveel volk! Zoveel hondjes met kleurige strikken. Allemaal voor Daphné.
Omdat de kerk in Ooike niet zo groot is, was de dienst buiten op een groot scherm te volgen.
In het kerkje, helemaal vooraan stonden – als eregasten- de onvoorstelbaar schattige Huppies. De puppies die Daphné uitzocht voor Hachiko. Die puppies zou ze helemaal fantastisch vinden! De kleine bolletjes wol brachten het grootste deel van de tijd door met slapen. Maar zo nu en dan wilde er eentje toch meezingen.
Samen met Eclips zat ik bij de Hachikogroep binnen in het kerkje. Aanvankelijk wilde ik buiten blijven, maar Eclips hoorde binnen. Dicht bij Daphné. Ondanks het een beetje raar was om haar erbij te hebben, haalde ik wel troost uit haar aanwezigheid.
Als eerbetoon aan Daphné gaven de hondjes alles om hun allerluidste blaf tot voorbij de regenboogbrug te laten horen. Een kippevel moment.
En wat Daphné ook geweldig had gevonden? De doggy-pool-party achteraf! Ik kon me haar lach en pretoogjes zo voorstellen.
1 Comment
Ze zou niet willen we verder bleven stilstaan bij het leven. We moeten verder voor haar , voor ons, voor de hondjes ….
Je blog, dat heb je heel mooi verwoord Fenne!