Dit was het dan… De allerallerlaatste Hachiko les zit erop…
Maar dit was geen gewone les, juf Cathy had allerlei spelletjes bedacht waarin alle geleerde commando’s van het voorbije 1,5 jaar aan bod kwamen.
Zo moesten we in 2 teams om ter hoogst een UP doen (niet makkelijk als het het kleinste hondje hebt), om ter snelst 5 apportjes verzamelen, of een parcours afleggen met een rolstoel.
Eclips deed het prima, vooral de oefening waarbij ze een deken van iemand moest aftrekken deed ze zo snel dat ze al de andere honden voor was. Mijn lieve kleine Wollebol, ze is groot geworden!
Onze slechtste oefening was waarschijnlijk de wandeling met dienblad. En niet door haar zenne. Met de emmer helemaal over mijn hoofd zag ik amper iets, en dan stonden die glazen nog gevaarlijk te wiebelen… Wat een kluns ben ik toch soms :-))
Nadat beide teams alles hadden gegeven stond ons nog een verrassing te wachten. Eentje waar ik hélemaal blij van werd :-). Cathy had immers een hele mand overheerlijke brownies en cake meegebracht en daar kregen we nog een lekkere Pina Colada bij! Feest!
Terwijl wij de mand leegaten, had Eclips plots de cavia’s ontdekt. Heel stil en nieuwsgierig stond ze aan hun hokje te kijken.
Deze laatste les was echt heel tof, maar toch krijg je dat lastige gevoel niet van je afgeschud. Dat gevoel dat je met je neus op de feiten drukt: het is de LAATSTE les. Heel binnekort gaat Eclips naar het centrum…
Wanneer ik naar haar kijk, begint ze te kwispelen, of dan komt ze vrolijk met een speelgoedje af. Dan bedenk ik dat ze het nog niet weet. Ze weet nog niet wat voor een mooie toekomst ze heeft. Maar ze weet ook niet waarom we haar soms zo weemoedig zitten aan te gapen. Of plots out of the blue een mega knuffel geven.
Een beetje twijfel komt dan ook op. Of we alle commando’s wel juist aanleerden. Waar ze gaat terecht komen. Of haar nieuwe baasje ook zo gaat lachen met haar fratsen. Of ik welvoldoende foto’s maakte.
En dan fluister ik in haar oor: "zoek maar een heel leuk baasje uit!" en dat ze de lessen van Ravasz ivm mensenkennis goed moet onthouden. En natuurlijk ook dat ze een schatje is 🙂
5 Comments
Know the feeling.
Jullie hebben haar super opgeleid en ze zal wel een zeer tof baasje uitkiezen. Veel sterkte met het afscheid!
Als ik zie hoe rustig en toch blij is en me vol zelfvertrouwen steeds weer mee naar buiten sleurt, naar andere mensen, op logé of op vakantie weet ik dat het dankzij hem is dat ik dat durf (alleen) met hem!
Zo zal zij ook de poort naar vrijheid open zetten voor een andere persoon!
Ge hebt dat goed gedaan Fenne, maar er komt nu inderdaad een moeilijk moment aan. Het afscheid gaat niet licht zijn,k weet het ondertussen uit ervaring. Maar dat weegt echt niet op tegen het ongelooflijke, onbeschrijflijke gevoel dat ik nu heb als k de foto’s zie van mijn kleine Prinses bij Christel. En daar doen we t voor he!
Your sad will become a happy!
Dikke knuffel voor de dagen die komen!
You rock!
Ze gaat dat super doen Fenne! Jullie gaven haar een super opleiding!!!