Ballenzot

Met een snelheid alsof de wereld achter haar verging, spurtte Mogwai de andere kant uit. Ren! Weg! Nu!
Even daarvoor loerde ze nog door de kieren van de hangaar naar buiten, naar een troep scoutjsongeren die op hun fiets passeerden. Beweging, altijd de moeite.
Maar de zwaar krijsende hangaardeuren die opengeschoven werden en niet-te-stuiten actievelingen die binnenstormen met de energie van een net ontplofte atoombom deed Mo eieren voor haar geld kiezen.
Toch even, want nog geen minuut later stuiterde de eerste tennisbal van ‘het grote tennisballenspel’  (waarvoor we dus ook de DOGvision-mobiel wijselijk evacueerden) binnen in het deel waar wij een fotoproject probeerden rond te krijgen. En hoe snel en explosief die gasten ook rondbotsen, die bal had Mogwai al laaaang te pakken.
Die ene bal bleek voor Mogwai als een sleutel tot de net ontdekte hemelpoort. Het Walhalla der Borders. Border-topia. Een hele hangaar VOL. Botsende. Tennisballen.
Kortsluiting in het Borderbrein. Maniak-Mo stormde bezeten de hangaar is, los door de regen van tennisballen. En ik er achteraan natuurlijk.
Dat zotte momentje heb ik spijtig genoeg niet op video, gelukkig wel een paar andere van haar subtiele sabotagepogingen.