Met de vele donkere dagen en dikke decemberwolken waren een paar sprietjes zon al genoeg om ons snel naar het bos te lokken en daar een paar uur rond te dwalen in de zonneschijn.
Kwestie van voldoende vitamine D op te doen, nietwaar 🙂
In de warme stralen gloeiden niet enkel de doggies op, maar het vocht in de bodem verdampte zichtbaar — geen photoshop hoor.
Ravasz op wacht, en hij neemt zijn taak al jaren heel serieus. Alsof er elk moment een beer aan kan komen. Of een bigfoot ofzo.
]]>
