Je zou het misschien niet verwachten, zo in het noorden, maar ook hier heeft de zomer dorst. Ondanks de vrij frisse zomer staat het waterpeil zeer laag en de grond is kurkdroog.
Gelukkig lijken onze appelbomen zich in de voorbije jaren al goed in de grond gewerkt te hebben en ook de rode besjes beginnen stilaan te rijpen. De frambozen zijn echter opvallend laat. Waar ik vorig jaar al een hele maaltijd bij elkaar kon snoepen, zie ik nu slechts kleine, beginnende frambozen.
De nachten beginnen opvallend donkerder te worden. Nog steeds blijft er bij een heldere nacht een oranje gloed aan de horizon hangen maar toch merk je duidelijk dat we midsommar ver achter ons gelaten hebben nu we de tijd een beetje beter kunnen inschatten 🙂
Terwijl het de voorbije weken zeer druk was voor ons met superfijne bezoekjes, keert de rust net zo plots terug na een afscheid met vele knuffels en nog veel meer tranen van zij die de magie van de Zweedse meren en kampvuurtjes weer achter zich moeten laten. We creëerden in elk geval weer genoeg hartverwarmende herinneringen om de ganse winter door te komen 🙂
De voorbije week schreef ik ook een blogje over de eerste foto van Ravasz, Mogwai en Oona samen, trok ik met de doggies weer op meren-jacht en vonden we de ultieme manier om ook die aanlokkelijke meren vanuit een ander perspectief te ontdekken:SUP 😀
Voor de cerieuziteit, welke zomerse avonturen ondernamen jullie zoal?
