Einde van de examens in zicht, een paar dagen vrij in het vooruitzicht, iets om naar uit te kijken na maanden hard werken. Maar er kwam nog wat tussen.
Het was de vooravond van een examen. Met Ziggy die languit op mijn schoot lag te flodderen en Joeri die de cursus af vroeg. We reisden doorheen Afrikaanse kunst, naar Braziliaanse modernisten tot aan de Indische school van Bengalen en terug.
Tot ik plots een boebel voelde op Ziggy’s poot. De cursus verdween onmiddellijk naar de achtergrond terwijl ik lichtjes in paniek tussen de haartjes een verkleurde verdikking opmerkte – en die duidelijk niet van een teek of wondje afkomstig was. *insert gevloek en slapeloze nacht*
Nog voor mijn examen van start ging zat Zigje al bij de dierenarts, werd haar pootje geschoren en de boebel als gezwel omschreven. Voor een biopsie zou ze onder narcose moeten, dus als dat al gebeurd moeten ze maar in één keer het gezwel wegsnijden. De komende twee weken moeten we nog afwachten- om te zien of het groeit.
Ook al weten we heel goed dat de tijd eindig is, dat ze er niet jonger op worden, het is confronterend en het komt hard aan.
Maar voorlopig genieten we gewoon voluit van alle tijd samen, verwennen we die heerlijke grijze schatjes (en ook het jonge geweld natuurlijk) en duimen we dat het niet al te erg is.
6 Comments
Hier wordt volop meegeduimd! Dat het niets ergs is! En dat er ongelimiteerd genoten kan worden van de tijd samen met jong en oud!
Xx
veel sterkte !
We duimen mee!
Toi toi toi meid,we duimen hier ook voor het beste,en idd we staan er allemaal voor met onze geliefde viervoeters. Soms heb ik ook zo een momenten als ik Speedy ook ouder zie worden en kleine gebreken begint te vertonen,hij wordt ook 10 jaar,we hopen allemaal zo lang mogelijk van hun liefde te genieten,daarom Carpe Diem en genieten van de mooie momenten. We denken aan jullie,knuffels Nadia,Marc en lebber Speedy
We duimen mee !!!
Pingback: Een Ziggy- update | DOGvision