Eauty de logé

Hoewel onze doggies – behalve Mogwai dan- Eauty al kenden, hadden ze toch hun bedenkingen toen grote Eauty hier binnen wandelde.
Eauty, zich van geen kwaad bewust hobbelde eerst vrolijk door de tuin om zich vervolgens languit in het midden van de keuken neer te leggen. Geen kat hond die nog durfde passeren. Zelfs Ravasz stond op een metertje van de drinkpot te schuifelen en twijfelen of hij de volgende stap wel zou riskeren. Allemaal liepen ze in een zo groot mogelijk bocht rond Eauty. Uiteindelijk lag de grijze reus moederziel alleen in de keuken terwijl al de rest gezellig samen in de living lag.

Gelukkig verliep het vanaf de volgende ochtend een stuk relaxter. Mogwai en Eauty, de twee ballenzotten, wisselden zonder morren af om als eerste de bal te veroveren. Wanneer Mogwai als een pijl uit een boog vertrok, dan bleef Eauty een eindje verder wachten op de volgende ronde. Mogwai zou haar zo voorbij kunnen sjezen maar dat deed ze niet. Ze rende tot bij Eauty en probeerde haar slechts wat op te jagen om de bal sneller tot bij mij te brengen 🙂

Mogwai mag dan gedreven zijn, Eauty demonstreerde ‘methode Brutus’ a.k.a “bommetje’ om zo snel mogelijk bij de bal te geraken. Zelfs uitschudden is absoluut tijdverlies. Stonden ze daar met twee te druipen. Heeldere beekjes water vloeiden terug naar het meertje.

Speciaal voor Eauty’s comfort leende ik van mijn pa een extra grote bench. Het was zo’n zielig zicht wanneer ze zich moest bukken om in of uit de bench te geraken en half opgeplooid probeerde te slapen. Uit de bench geraken was een hele opgave. Mission impossible, zo leek het soms. poging tot draaien, ontplooien, rekken, wringen en bukken.
Een extra grote bench dus. Midden in de living. Extra comfort enzo. Dik vetbed erin.
Maar telkens ze ergens rustig wilde liggen wrong ze zich in die kleinere bench.

En elke ochtend werd ik gewekt door (niet zo heel vrolijk) gezang. Niet van de vogeltjes buiten, maar Eauty die vond dat het tijd was om een einde te maken aan haar eenzaamheid.

Eauty mag dan een hele hoop hond zijn, behalve haar gewoonte om in deuropeningen te gaan liggen om alles te kunnen zien, was het heel rustig in huis. Ik denk zelfs dat ze meer slaapt dan Zigje 🙂