Na dagenvol druilerigheid klaarde het plots op en een warme zon kwam tevoorschijn. De oranje en gele bomen vlamden vurig in het zonlicht en contrasteerden uitbundig met de blauwtinen in de lucht en het meer. Het was windstil en rond 15°C. Kortom, onweerstaanbaar. We moesten gewoon het water op! Laten we hopen van niet, maar misschien is het wel onze laatste sup van dit jaar.
“Ik wil zwemmen!” zeurde Mogwai, maar ik vertrouw het water niet meer. Overdag is het nog vrij warm maar de nachten sluipen al rond het vriespunt. Dus nee Moggiewoggie, nu even niet. En gelukkig springt ze pas van de sup als ze daar toestemming voor krijgt! Oona was al weg geweest 🙂
We hopen natuurlijk op nog zo’n heerlijke herfstdag, maar het ziet er eerder naar uit dat we weldra onze sneeuwschoenen mogen boven halen 🙂
