Hoera, hoera, de winter was nog eens in het land en strooide een fijn laagje poedersneeuw uit over tuinen, de daken en de fragiele takken die in de koude stilte over het bospad hangen. Het was uitkijken voor ijsplekken want het bos dat al grotendeels onder water stond, lag er nu stil en bevroren bij. Prachtig om te zien, maar wel opletten met de doggies natuurlijk. Ziggy, die normaal als een gek naar het water loopt om daar wat in de modder rond te spetteren, loopt immers net zo enthousiast op ijs af. Ze is dan wel voorzichtiger wanneer ze bij het naderen merkt dat het ijs is in plaats van water, maar gezien ze noch schaatskampioene noch jong veulen is, houden we haar streng op het droge.
Erg veel sneeuw lag er niet, maar net voldoende voor een heerlijk winters gevoel dat ze ons alvast niet meer kunnen afpakken terwijl ik verder droom dat ik op een ochtend wakker wordt en er buiten een laag sneeuw van minstens 1 meter ligt! Dat zou nogal eens feest zijn! (ok, niet op de baan maar in het bos in elk geval wel).
Hopelijk hebben jullie ook kunnen genieten van dat kleine plukje winter 🙂
]]>
