Het leven van ene hulphond in opleiding, dat is hard werken zenne! Netjes meelopen, braaf zijn en schattig wezen… Je moet de skills maar hebben hoor.
(en alsof ze weet dat het over haar gaat veert Hummer recht om naast me te komen zitten en me heel droopy aan te kijken…)
Deze zomer doet onze kleine Hummie mee aan de langverwachte zomerstage, op zoek naar een nieuwe match. Ze zal kennis maken met een lading nieuwe kadidaten die waarschijnlijk al staan te trappelen om al die vrolijke viervoeters te leren kennen.
Maar dat is voor later, nog heel even heeft ze een beetje vakantie. Nog 2 weken.
Een beetje vakantie maar, want ze zou zich steendood vervelen moest haar leven bestaan uit eten en zonnen. Nee, Hummer wil ook wat uitdaging, werken en vooral ook heel veel oprapen. Tijdens de examens liet ik de hele tijd ‘per ongeluk’ mijn fluostiften vallen, of vliegen balpennen als bij wonder door de lucht. Jaja heel toevallig allemaal 🙂
De eerste geplande (werk)uitstap na de examens was een bezoekje aan mijn moemoe in het rusthuis. Ze ziet ontzettend graag honden dus proberen we af en toe met Hummer binnen te springen. De laatste tijd heeft ze er steeds minder aan. Waar ze voordien nog actief toenadering kon zoeken, lacht ze wel wanneer Hummer tot bij haar komt en streelt ze haar een beetje als het lukt, maar de dementie wint steeds meer terrein.
Hummer veroordeelt haar er in elk geval niet om, begroet haar zachtjes, geeft soms een lik waarop moemoe giechelt en blijft geduldig om nadien aan haar voeten een dutje te doen.
En het was niet dat ze lag te snurken ofzo, maar plots hadden ook andere bezoekers haar gespot. Groot is dan de verbazing dat ze 1) dat grote beest nog niet zagen liggen en 2) dat Hum zo braaf en rustig blijft.
Het grootste compliment kwam alvast van een verpleegster die bekende doodsbang te zijn van honden, maar niet van de onze.
En zo maakt Hummer onderweg naar haar ultieme nieuwe baas alvast nieuwe vrienden, deelt ze haar vriendschap en deelt ze liefde. ( en ook wel wat haartjes nu met de ruiperiode). Één van de secret skills van een hulphond is trouwens het toveren van een glimlach op bijna ieders gezicht.
