Hopelijk had iedereen een fijne en minstens even zonnige Paasdagen. Het leek hier wel of de zon wist dat het Pasen was; ze kwam prachtig meevieren en onze zondag van warmte en licht voorzien. Heerlijk!
De avond voordien nog snel een achtergrond opgehangen (wat denken jullie trouwens van het nieuwe kleurtje?), de doggies op hun Paasbest uitgedost en een paar foto’s gemaakt. Van die propere snoeten en netjes gekamde haren bleef met Pasen zelf niet veel over toen ze eenmaal op de wandellocatie tot hun grote vreugde een vettige modderplas ontdekten. “Hoera!” huppelde Mogwai uitbundig, en zo jutte ze meteen de rest mee op terwijl wij een droge route door het bos zochten.
Voor Ziggy’s oude pootjes waren we ultra voorzichtig. Legden speciaal hindernissen uit de weg, zochten de vlakste route, tilden haar over de beek,… tot ze ons doodleuk voorbij trippelde, over een boomstam sprong en vlotjes over de gracht sprong… we stonden versteld… Ze mag dag elke dag een beetje dover worden en wat stroever, ze is nog niet van plan om al het avontuur aan de jongelingen over te laten. En gelijk heeft ze!
Niet alleen de paden stonden onder water,…
Border in ‘ smijt dan toch”- modus.
<3
We vreesden natuurlijk dat het zoete paasgebeuren ons zou ontgaan. Met drie honden moet je wel een heel straf konijn zijn om stil je easter-duty te vervullen… Maar het lukte de paashaas om paaseitjes voor ons te verstoppen, hoog en droog, veilig voor de doggies :-). Dus die paashaas, da’s niet zomaar een konijntje he!
Terwijl de zon langzaam maar toch vroeg haar bed in kroop en ook de doggies perte totale waren, werden wij getrakteerd op een feestelijk maal met hapjes, veggie moussaka, vers gemaakt ijs + chocomousse + iets waarvan de naam me ontgaat maar het was met chocolade endus kei lekker 🙂
Het gebabbel tot in de vroege uurtjes + een chocolade-indigeste= baasje day-after-knock-out:
]]>
