Eerder vertelde ik al van haar ongelukje met een mankepoot als gevolg.
Wel, dat leek ok te zijn. Ze liep normaal, was vrolijk. Tot onze laatste wandeling dan toch. Na de vreselijk rust waartoe we haar hadden verplicht stond ze koekeloere zot. Ze speelde en rende vrolijk rond maar mankte na een tijdje weer.
Onmiddelijk zijn we teruggekeerd. En dan natuurlijk een afspraak met onze dierenartse gemaakt.
Gisterenavond paste. Zigje liep zoals altijd vrolijk binnen, begroette iedereen en liet zich geduldig wegen. Bij het testen van haar pootje jankte ze even heel stil. Aan haar schouder had ze pijn.
De dierenartse maakte het goed met een uitgebreide knuffel. Meteen was het pijntje vergeten.
Toch kreeg ze nog een spuit en een hele doos pilletjes voor thuis mee. En het verdict: 5 weken platte rust. Ze zal het vast niet gehoord hebben met het geknabbel op de veroverde koekjes die ze nog kreeg.
Buiten haar rustig houden rest ons enkel duimen dat ze na de pilletjeskuur ok is, anders moet ze terug voor een foto.
We zijn nu dag 1 van week 1 en het overschot aan energie is als merkbaar. Als iemand binnen 5 weken een bom hoort ontploffen, … geen nood, dat is gewoon Ziggy die weer buiten mag rondhossen :-))