21 juli, feestdag, kano-dag 🙂
Het is al een diepgeworteld fenomeen. Het eerstejaar hing er naast een grote regenwolk nog een gigantisch vraagteken boven het hoofd van de bootverhuurder.
Maar geloof het of niet, we slagen er wonderwel in om de kilometers over water af te leggen.
Ok, zo nu en dan zijn er een paar gefascineerden door de onderwaterwereld. Ze bedenken zich echter snel na een kortstondige duik. Zonder duikbril is het zich vast beperkt?
En elk jaar zijn er wel van die overactievelingen die de weg liever per slalom afleggen of naast overhangende bomen ook nog riet en waterplanten als extra hindernis wensen.
De hondjes denken het soms ook beter te weten. Meestal maar 1 keer. Nadien krijgen we snel gelijk.
Ze zijn immers niet sneller naast de boot, aan de kant is niet zóveel te beleven en vissen noch eenden hebben zin om te spelen.
Zodus besluiten ze na een groenige duik in het onbekende- om zich als echte pasha’s te laten vervoeren terwijl de baasjes het zware werk doen.
Ook vanuit de boot is er zoveel te zien. De route is immers prachtig, velden, bomen, koeien, ganzen, eenden, een platte voetbal,…
Bij elke stop kunnen de doggies zich helemaal uitleven enwat zwemmen of ravotten terwijl de baasjes checken of hun boterhammetjes nog droog zijn.
Voor het eerst riskeerde ik ook om een compactje mee te nemen om toch wat beeldmateriaal te verzamelen.
Ziehier het filmpje:
3 Comments
zag er een leuke dag uit
en ik dacht al dat ik Bob zag lopen :-), eclips herken ik natuurlijk uit duizende 🙂
groetjes dagy
@ Daphne, Zonde dat Eiko niet mee kon. Tis toch eens wat anders 🙂
In Estland ben ik nog nooit geweest maar t klinkt wel heel mooi!
@ Dagy, Bob was er inderdaad bij. Zo een zoef voorbij het beeld 🙂
Oh dat is keileuk!
Wij gingen eens kano-en in estland! Héél afgelegen en precies disneyland zo sprookjesachtig!!!
Wel zonder hond… Eiko mocht niet mee omdat er zogezegd geen plaats was in het vliegtuig… Grrr Lufthansa…