The hardest goodbye is the one
that remains unsaid
You were too far away to hear me.
© 2007, Liza Lee Miller
Toen ik na een lange GSM-en internetloze zomeracthtige dag tóch nog even mijn facebook checkte stopte de wereld even met draaien."he? nee, dat kan niet"
Een achtergelaten voicemail zorgde voor de shock.
Tot 2u ’s nachts zat ik daar voor de computer. Hopende dat iemand zou zeggen: "zeg mannen, er is een misverstand!"
Maar zelfs nu na die korte en woelige nacht is dat bericht niet op mijn pc, noch op mijn gsm verschenen.
Op een moment als deze zou ik willen dat ik beter was met woorden. Dan zou ik een mooi gedicht kunnen schrijven ofzo.
Maar ik ben helemaal geen woordenmens, en kan enkel denken aan die lach. En onze talloze babbels over honden, Hachiko, creatieve uitspatttingen en zoveel meer.
En over Eclips natuurlijk en haar opleiding. Zoveel goede raad en tips. Of demo’s waarvoor dat rare nieuwe commando nu weer nuttig is, of aanmoediging wanneer ik twijfelde of ik het wel helemaal goed deed. Elke blogpost las ze, met bijna elke keer een toffe reply. En dat ze Eclips nu niet ziet afstuderen.
We zouden eens samen gaan winkelen binnenkort, en we reserveerden alvast de eerste sneeuw voor een fotosessie met Valéas en Eiko.
Fotosessie vorig jaar, in studio omdat de sneeuw spijtig genoeg niet was blijven liggen:
"weet je, dat is een perfecte oefening en socialisatie, zo met een rolstoel", zei Daphné, "en ik hou zo van puppyknuffelen!"
Over onze eerste real life ontmoeting op een Hachiko demo, met de kleine Wollebol.
Opmaken voor de poging ‘langste rolstoelketting’. Ik paste maar net in Daphné oude rolstoel 🙂
Hachiko Benefiet 2010, als laatst overblijvende tijdens de Quiz. Natuurlijk dankzij Daphné dat we wonnen. Ik zat er vooral bij om de antwoordkaartjes de lucht in te steken 🙂
Daphné’s geweldige geheugen, daar kan je niet tegenop hoor!
Met hachiko naar de Gentse feesten:
En ook eens een heel klein stukje voorzichtig proberen met Eclips:
Het was ook dankzij Daphné dat zowat van elke stap van de button- actie online stond. Want aan de andere kant van msn was iemand héél nieuwsgierig 🙂
En ze kocht er (tvv Hachiko) meteen 3! 🙂
Friends are life’s treasures
Found in all sorts of places
At home and online.
Your friends can be new
Or people known forever
Special gifts to love.
So sweet to have friends
So sad to lose them to death
Memories to hold.
Friendships are treasures
Take care of every one
Friends are forever.
Published by Catherine Spencer
F*** dit is zo oneerlijk.
8 Comments
Daphné had er vier… 😉
Fenne, wij kennen mekaar niet persoonlijk, maar Daphné had het vaak over jou mooie foto’s, waar ze trouwens meer dan super fier op was.
Ook alles wat je doet voor Hachiko, daar had ze het vaak over. Eigenlijk "ken" ik je vooral via haar. Sterkte… wat zullen we haar missen.
Het enige wat momenteel ’troosten’ kan is dat ze een heel ‘rijk’ en ‘mooi’ leven heeft gehad, dankzij haar ontzettende doorzettingsvermogen, moed en haar stralende lach ! Heeft ze heel veel harten veroverd ,en daarin zal ze blijven verder leven. Ze heeft elke dag genomen zoals hij kwam en daardoor waarschijnlijk veel meer genoten van alle kleine dingen waar wij naast zouden leven.
Hopelijk stel je het wel en mogen je avonturen nog heel lang meegaan hier op aarde.
Fenne,
Ze had zoveel bewondering voor je!
Ze was zo trots op de mooie fotoshoot die je gemaakt had!
De laatste tocht op de gentse feesten hadden we met de foto van Valeas een omhulsel gemaakt voor rond een metalen melkpoederdoos van mijn pleegzoontje.
Ik moest zeker alle dozen sparen, want daar kon meer geld in voor Hachiko…
Dat was nog beter dan die koffieblikken. 😉
Oh gottekes, ik ga ze zo hard missen…
Er zijn zoveel mensen die ze zo hard zullen missen…
Knuffel,
Grietje.
Hey Fenne,
dit is zo oneerlijk, Daphne was het zonnetje op aarde, ze was de grootste glimlach in omstreken, niemand kon haar onopgemerkt passeren, iedereen die een viervoeter bij zich had sprak ze aan, puppies kon ze onmogelijk onaangeroerd laten, haar ouders zullen deze grote opgewekte zonnige bloem missen in hun midden, Valeas en Eiko zullen verloren lopen zonder Daphne….
Daphne het gaat je goed hierboven, Hou ons allen in de gaten en wijs ons terecht als we onze vrolijke en opgewekte gedachten verliezen, want zo was jij ook altijd!!
groeten van Myriam – Walter en alle Shiba’s ten huize xxx
Je hebt absoluut gelijk, Fenne, als je zegt dat ’t leven oneerlijk is.
Maar Daphné heeft voluit genoten van haar leven en alles eruit gehaald wat ze maar kon krijgen.
We moeten haar dan zo gedenken, anders zou ’t niet eerlijk zijn tegenover haar.
In ons hart leeft ze verder…
Hey Fenne,
Een mooi eerbetoon aan Daphné!
Het leven kan soms zo oneerlijk zijn…. 🙁
Fenne,
Toen we vanmorgen je bericht lazen, werd ik even heel stil. Ik kende ze amper, maar uit de verhalen van jullie en die ene keer vorig jaar dat ze bij ons kwam zitten op de Hachiko-benefiet, bleek dat het een toffe madam was.
Jullie en zovele anderen zullen haar missen. Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte!!
x