Ondertussen is ze bijna een week bij ons, hoogtijd dus om haar even voor te stellen: Hummer de hulphond puppy van Hachiko.

Het is een drukke week geweest, met ups en downs. Want ookal dacht ik aanvankelijk: "jeeej een puppy", Hummer is er eentje met een paar speciale kantjes.

De klik die ik met Hooshi meteen had, bleef bij haar compleet afwezig. En dat was wederzijds. Dag 1 van ons avontuur lag ik op de grond te lokken, of huppelde ik als een bezetene rond met een speeltje… en de Huppie stond er gewoon op te kijken… of draaide zich om en dacht: "mind your own business"
Enkel wanneer het dinner-time was stond ze paraat als een soldaat in de rij. 1 en al focus, recht op haar doel af.

Met haar naam lagen we ook nogal in de knoop, het ging van Hubble, naar Hoover of Humble. Tot het gewoon Huppy werd.En ook dat transformeerde weer naar Humpty Dumpty.

Op de 4e dag begon het tij te keren. Het vele werk om contact met haar te maken begon vruchten af te werpen. Het was tevens de dag van de allereerste officiële Hachiko les. We hadden hard gewerkt om een beetje een band te smeden, en vertrokken dan ook vol goede moed richting Merelbeke.

En niet dat de oefeningen niet gingen, of dat ze vervelend deed, maar op een bepaald moment overviel me het gevoel dat ik daar zat met een pup waar ik niet veel vast moest weten. En zij ook niet van mij.
Wat een belachelijk duo, vond ik. Zoveel pups, en dan net eentje met een geheel andere visie. "Wat moet ik hier nu mee," bedacht ik me."En dat anderhalf jaar lang??"

Na een nachtje piekeren heb ik me er in vastgebeten als een pittbull. Niet letterlijk, wees gerust.
Maar elk spatje vrije tijd werkte ik met het kleine fluffy ding. En als ze haar bench uit liep zonder naar me om te kijken beet ik op mijn tanden, en dacht "yoga ademhaling, yoga ademhaling", en zocht een andere werkwijze.

De eerste keer dat ze spontaan naar me toekwam bij het thuiskomen, ik kan je verzekeren, ik sprong een gat in de lucht! 

De top 5 van haar favoriete bezigheden is ondertussen ook gekend:

  1. Eten
  2. Alles wat geen speelgoed is uittesten
  3. Wereld verkennen
  4. Ondersteboven slapen
  5. Opnieuw eten

 

Dat is ook zo ongeveer haar dagschema. Het ontdekken-gedeelde maakt dat ze supergraag mee gaat wandelen. Als ze kon, ze zou zelf naar de bestemming rijden. Want, als ik haar in de auto zet, en ik loop rond tot aan de bestuurderskant,… zit ze al vol verwachting op de zetel, klaar voor vertrek. Na een resolute degradatie tot het hondengedeelte, zet ze zich toch heel flink neer tot we op onze bestemming zijn.

Het kleine maar dappere ding vergezelde ons zo ook naar zee. En ze ging ervoor! Liep door het water, bijna kopje onder in een plas, maar ze schudde zich eens uit, en zwom op haar gemak terug! Go puppy!

 

 

 

Ook onze gezamelijke ochtendwandelingen vind ze super. Rennen door het natte gras, paardenbloemen molesteren en af en toe proberen mee te lopen met de langpotige Ziggy en Ravasz.

 

Dat ondersteboven slapen is volgens mij niet zomaar een gewoonte. Ben ervan overtuigd dat ze voor een wereldrecord om ter gekste slaaphoudingen gaat!

 

Hummer en ik gaan er dus helemaal voor.
Voor Hachiko, voor Daphné en omdat elk pupje het recht heeft om graag gezien te worden.

 

5 Comments

  1. Woehoe!!!! Go Fenne!
    Moeilijke start misschien, maar met jouw wilskracht en jouw hondenkennis lukt het wel!
    En eens jullie een band zullen hebben, zal ie nog zo sterk zijn!

  2. Weeral zo’n schatje in huis! ‘k Ben er zeker van dat jullie een superteam worden. Btw: Brego ligt dikwijls ook met zijn 4 poten in de lucht te slapen in de zetel… 🙂

  3. Het is knap dat je er ondanks het dubbel gevoel toch voor wil gaan! En zoals je merkt, stilaan zal die band wel komen.
    Veel succes bij jullie gezamelijke avontuur!!
    Go Hummer, Go Fenne!!

  4. ik voel wel iets voor hummerke! ergens is dat toch cool dat ze zich niet inlaat met "onnozele" hondenspeeltjes, maar dat ze enkel de echte wereld in wil. van avontuurlijk gesproken!

Write A Comment