Zondagavond, en de Huppie is volledig Knock Out.
Het weekend startte met onze kleine bijdrage aan de kunsttentoonstelling in Ranst. Allerlei kunstenaars van verschillende disciplines werkten rond het thema ‘speelgoed’.
Al de speeches, hapjes en drankjes ten spijt, ik vond het vooral zonde dat Hummer niet mee kon. Want dedju, ze heeft nog geen jasje en pasje. Heel subtiel vroeg ik de organisatie wel of mijn ‘model’ mee mocht komen naar de opening, maar helaas pindakaas. The answer was no.
Het zou een leuke socialisatie oefening geweest zijn. In het weekend werden tal van activiteiten georganiseerd rond hetzelfde thema. Van oude bordspellen tot hypermoderne Lan-party’s of WII spellen. Echt leuk!
Dat ze niet mee mocht naar de tentoonstelling, maakten we natuurlijk ruimschoots goed met andere aandacht.
Zo ging bv ook de kleine Keizer Maximus helemaal voor de schattige, wollige Hummer. Enthousiast kraaiend stak hij zijn handjes uit en reikte zover hij maar kon om haar te kunnen aaien.
Om eens wat anders te doen dan onze rustige wandelplekken, waar we bijna nooit iemand tegenkomen, planden we een uitstapje naar het park.
Nu, de ervaring leerde me wel dat je op een warme herfstige zondag in het park niets te zoeken hebt met 3 honden… tenzij je een pup wil socialiseren.
Want we waren duidelijk niet de enige met het lumineuze idee om een gezellige wandeling te maken in een prachtig herfstdecor… *slik*
Voor Hummer was het ideaal. Ze keek nieuwsgierig naar de hertjes, werd helemaal wildenthousiast van voetballende kinderen -werken voor het baasje dus- en genoot van alle aandacht die ze kreeg van de kindjes.
Kindjes die trouwens- superflink- eerst netjes kwamen vragen of ze het hondje mochten aaien. En niet 1 kindje dat het kwam vragen. De tel ben ik kwijt geraakt, maar Hummer ging voluit voor al die aandacht en smakelijke (?) kinderhandjes. Zo een moment in de spotlights, dat ging haar goed af.
Dat ze een eigenaardige naam had, dat ontging de kinderen ook niet. En hoe dat precies zat met dat hulphondending, dat moesten de pientere kinderen ook weten. Na mijn presentatie vorige week over Hachiko, kon ik het dit weekend overdoen op een heel andere manier. Ze leken het in elk geval heel speciaal te vinden.
Helemaal knock out was ze, na al die indrukken in het park. Het is opvallend rustig in huis nu.
En nu kruipen ook wij onder de wol. Slaapwel! xxx