“Durf jij ze te laten zien?”

Vroeg Judith Webber, organisator van deze blogkermis.

Een blog over keuzes.

En keuzes, die moeten we elke dag maken. Makkelijke en moeilijke keuzes. Kiezen tussen wat onze ‘ik’ graag wil of wat juist is. Of zelf gewoon kiezen welke kleding we aantrekken of wat we als avondeten op ons bord scheppen.

Als eerste is het de bedoeling dat we ons voorstellen, maar niet meteen het vakgebied.  Hm… mezelf los zien van mijn vak is niet zo eenvoudig.
Maargoed: Fenne, 27 jaar, visueel denker, dierenliefhebber, idealist en veggie. Iemand die soms meer nadenkt over dingen dan goed is. Maar het tegelijk ook niet kan laten. Sinds kort ook weer student (en wat bevalt me dat!!) Creatieveling met passie. En yogi om alle gekte weer in balans te krijgen.

De keuze van mijn vak vloeit samen met mijn ontdekking van de fotografie. Op school ontwikkelde ik naast mijn opdrachten nog extra foto’s van honden. Op zelfontwikkelde film toen nog. (dat klinkt nu bijna als het stenen tijdperk)
Het is een project dat me stiekem overmeesterde. Ik kon het niet negeren.  Van onbewust latent aanwezig, tot waar ik nu sta.

Huisdieren zijn belangrijk in ons leven. En ik vind het noodzakelijk om de mooie dingen die onze levens vullen, vast te leggen en te koesteren. De mens heeft vaak de  onbewuste neiging om verslingerd te geraken aan sensatie, drama en tragedies.  Volgens mij heeft dit een grote impact op de kwaliteit van ons leven.
We hebben zo weinig zelf in de hand, dat ik persoonlijk liever kleur met de mooiste kleuren van de regenboog dan met gitzwart, donderwolk-grijs en jaloezie-groen.

Al 5 jaar werk ik voor zeer verschillende mensen, maar allemaal zijn ze verzot op hun viervoeters.
Drie gemeenschappelijke eigenschappen opsommen is dan ook niet zo eenvoudig.

Mijn klanten zijn: dierenliefhebbers, hebben een kameraadschappelijke band met hun huisdieren en zien hen als een deel van het gezin en hun leven en genieten van de mooie momenten samen.
(en bijna altijd heel toffe mensen!)

De “HOE” aan mijn werk hangt sterk samen met het ‘waarom’. Ik doe dit omdat ik gefascineerd ben door de band tussen mens en dier, omdat ik gemaakt ben om beelden vast te leggen en omdat ik graag het karakter van elk dier leer kennen.
Dat maakt dat mijn werkwijze intuïtief is. Ik wil iets vluchtig vastleggen. Een soort ode brengen aan de wezens die ons leven extra kleur geven. Dat kan enkel als je hun eigenheid respecteert. Het zijn dan ook steeds de dieren die het tempo en de richting bepalen.
Kort samengevat is mijn stijl: Intuïtief, geduldig en met veel aandacht voor het individu en de manier waarop de baasjes hun viervoeters kennen.

Mijn pure keuze is dan ook mijn focus op passie. Dat is de rode draad doorheen al mijn keuzes. Of ik nu fotografeer, studeer, knutsel of gewoon geniet van het leven. De sterkste drijfveer in de mens is volgens mij de energie van intrinsieke motivatie. Of ‘flow’ zoals Mihaly het zo mooi kan samenvatten.

Ongeloofelijk tof is het dan ook om na een shoot een enthousiast bericht te krijgen van baasjes die hun foto’s hebben ontvangen.
Dan weet ik dat mijn missie geslaagd is 🙂