De proef

De voorbije zomer was hectisch, maar vooral ook een hele evolutie op persoonlijk en creatief niveau.
Na vele jaren nam ik het echte ouderwetse potlood weer in de hand. Met een wiebelige en onzekere start, maar hoofdzakelijk een heerlijk gevoel. Het deed deugd om de lijnen op het papier te toveren, om weer te experimenteren met pastel en kleurpotloden. Om de geur van verf op te snuiven. De keuken veranderde in een puinhoop, met overal papier, verf, snijmessen en schetsen.
Gelukkig was het zo nu en dan mooi weer dat we ons bezoek even buiten konden parkeren aan een tafel 🙂

Al dat tekenen, schilderen, brainstormen, papier verfrommelen en opnieuw beginnen, was niet voor niets, ik was namelijk ingeschreven voor een artistieke proef voor een studie die ik al 10 jaar wil volgen.

Er was niet enkel het project waaraan ik de hele zomer had gewerkt, maar ook 2 opdrachten die we ter plekke moesten uitvoeren én gesprekken met de docenten.De zenuwen gierden door mijn lijf. Het vervelendste neveneffect van zenuwen is bij mij vooral: namen, feiten en data herinneren.

Tim Burton en Anton Corbijn zijn zo een paar voorbeelden van mensen waar ik gewoon niet kon opkomen. Maar ook Ansel Adams, Yann Henri Cartier-Bresson (hoe kan ik die nu vergeten?!), David LaChapelle, …
Velen hebben een ferme invloed gehad op de huidige fotografie – en mijn eigen vorming-, op denkwijze, op beeldtaal. Dat is van niet te onderschatten belang. Toch zijn hun namen een beetje op de achtergrond geraakt sinds ik met DOGvision bezig ben. (shame on me) Ik zoek vooral gericht naar dingen die me hier en nu inspireren. Dat zijn vaak flarden van iemands werk, kleuren, vormen, gebeurtenissen,… eender wat.

Maargoed, beter een gat in mijn geheugen dan een gat in de ozonlaag, nietwaar?

De docenten die ik sprak, wakkerden de goesting om meteen met de opleiding te starten nog meer aan, en kreeg al meteen een paar nuttige tips mee.
En de rest zal ik het komende jaar vast leren, want ik werd helemaal echtigentechtig toegelaten :-))
Een vreugdedanse was op zijn plaats geweest, maar misschien zouden de weergoden dat aanzien als een regendans, die stortbui van donderdagnamiddag 30 augustus was dus niet mijn fout! 🙂

… Ik vraag me enkel nog steeds af of de illustrator die ik koos nu origineel werk maakt of er duidelijke patronen van inspiratie in te vinden zijn…

Voor wie nieuwsgierig is naar (een deel) van mijn opdracht: