Met een ijzige wind en een mooi laagje sneeuw konden we dat uitwaaien letterlijk nemen. Het leek wel december, zo net voor kerst, in plaats van half maart.
Maar sneeuw wordt ik nooit beu 🙂
Onze eerste strandwandeling werd een blitsbezoek. Met gek te doen en over de duinen te rennen, mistrapte hij zich wat resulteerde in eensoort hink-stap-sprong. Zielig liet hij zijn oortjes hangen terwijl Ziggy alles uit de kast haalde om hem tot een spelletje te verleiden.
Zo snel en voorzichtig mogelijk brachten we Ravasz weer naar het weekendhuisje, waar hij zich op de beste plek voor de heerlijk warme stoof nestelde.
Terwijl ik voor mijn rijbewijs "buggyrijden voor dummies" ging, warmen de doggies zich op voor de stoof om even later stiekem in de zetel te gaan slapen.
Joeri wist ons trouwens ook alweer te verwennen. Zondag-ochtens met een rijkelijke keuze uit verse pistolets, rozijnenbrood en vers gebakken (vegan) wafels met vers fruit. (recept binnenkort vast op www.kikkererwt.be)
Zondag leek Ravasz zijn pootje weer ok, toch verkoos ik een wandeling in het prachtig besneeuwde park boven een strandwandeling. Het zekere voor het onzekere nemen 🙂
(en daar was bijna geen wind dus heerlijk wandelen)
Zo tussen wandelen, eten en gezellig babbelen in, werd tijd gemaakt voor wat werk. Geen fotowerk in dit geval, maar teken-projecten. Zo vlakbij zee, even weg van teveel computers en internet continu beschikbaar, is het heerlijk werken. Dan zet ik me samen met de hondjes voor de stoof. Tasje thee erbij en wat koekjes.Heerlijk werken zo.