Tuinwerken Kamiel

Voor snoeiwerken, uitgraven van zwembaden en/of vijver: Kamiel is de puppy die je moet hebben!

Het Paasweekend was een ideale gelegenheid om onze tuin een beetje lenteklaar te maken. Die lente is theoretisch gezien al aan de gang, maar in onze tuin heeft nog last van een winterdepressie.

Tijd om wat orde op zaken te stellen. De serre kreeg alvast een sproeibeurt, de eerste wortelen werden gezaaid, en verschillende kweekpotjes voorzien van zaadjes.

(Heel graag zou ik deze lente ook frambozen zetten of rode besjes, maar als struik, en ik kan precies enkel klimplanten vinden? En een hazelnootstruik staat ook op het verlanglijstje)

Anyway, een paar meter struik werd aangeplant met de allersnoezigste hulp van Kamiel, die mij hielp de put uit te diepen.

De gloednieuwe (mini) lavendelplantjes vond hij niet juist staan. Ok, ze stonden een beetje scheef, maar dat vond ik niet meteen een reden om ze medogenloos een kopje kleiner te maken.
Teleurgesteld dat we zijn tuinarchitecten-kwaliteiten onderschatten, wierp hij zich volledig op het herschikken van ons afvalhoopje. Een zak van potgrond, de bakjes van de lavendel, hij sleepte ze dapper in het rond.

De kruiwagen, de zaag van de buurman of de graafmachine van de andere buurman stoorden hem totaal niet. Hij keek er niet eens van op. Zo flink!

Maar al die indrukken maakten het kleintje wel moe.
Hij probeerde zich tegen me aan te leggen- en dan probeer ik zo stil mogelijk te zitten terwijl ik planten ingraaf (zeer onhandig, maja hij is zo onweerstaanbaar koddig) of ging even bij Ziggy liggen. Maar echt comfortabel was het niet. We hebben hem dan maar binnen in zijn nestje te slapen gelegd.

 Met Pasen maakte hij kennis met een jongen die vond dat Kamiel het ideale formaat had. En Kamiel? Die was evengoed weg van de kleine jongen. Die had namelijk hele lekkere veters en aaide hem heel lief.

De nachten verlopen ondertussen al heel wat rustiger. Het krijsen blijft uit, hoogstens een piepje of een enthousiast hondje dat staat te wachten om te spelen.
Zo zalig om wakker te worden en te realiseren dat het ochtend is.
Het puppy-bijten was beter dacht ik, toch zo een scherp melktandje los door mijn vel ging. Aiai! Maar hij doet zijn best hoor om zacht te zijn met onze handen.

Kamiel ging deze week ook van start met de eerste commando’s. We benoemden zitten en pootje geven telkens hij dit uit zichzelf deed, en dat pikte hij supersnel op. Hij weet heel goed dat hij ons volledig kan inpalmen door een pootje te geven 🙂

In de kleine week dat hij bij ons is, zagen we hem al enorm vooruit gaan. De eerste dagen was hij nog zo grappig puppy-onhandig,  maar hij wordt handiger en sneller met de dag. Zijn nieuwsgierigheid leidt elke dag tot een nieuwe ontdekkingsreis. (tegelijk moeten wijogen op onze rug hebben natuurlijk)

Nog een paar dagen volop genieten van deze superlieve pup, en dan gaat hij naar het gastgezin dat hem zal grootbrengen voor Hachiko.
Nog even platknuffelen, puppy-tv en samen vertederd naar zijn snoetje kijken.