Puppy gekte

De allereerste week met de puppy zit er alweer op.
De tijd gaat zowiso veel te snel, want ik wil helemaal genieten van dat klein deugenietje.

Een paar opvallende feiten en bedenkingen:

– Soms besef ik nog niet helemaal dat Mogwai werkelijk mijn hond is, dat ik zelf de huisregels en commando’s mag kiezen. Gek he.
– het is mijn eerste hond die haar brokjes niet met pot en al opschrokt. De ‘de veelvraten’ staan in schril contrast met een pupje dat vaak een deel laat staan. Klein paniekje en een sms naar de fokker die me gelukkig gerust wist te stellen 🙂

– Mogwai is speels, súperspeels. Alles is goed, alle speelgoedjes zijn fantastisch en ze heeft altijd wel zin in actie. (ookal zal ik me vroeg of laat wel afvragen waar die pauze-knop staat)

– Het energie niveau van een Border Collie pup is duidelijk een stuk hoger dan een labrador/golden. Eerder een beetje zoals Ravasz toen hij pup was.

– Met onze honden gaat het prima hoewel ze af en toe een grom krijgt van Ziggy. Ze is namelijk nogal ongeremd; zonder blikken of blozen kruipt ze over de oudjes heen, bijt in hun lippen of enkels, gaat boven op hun kop liggen of schuifelt al likkend zodanig dicht bij dat Ziggy er bijna claustrofobisch van wordt. 
Ravasz heeft meer geduld met het kleine wriemelding. Wanneer het hem teveel wordt legt hij zijn poot bovenop haar als stop-signaal of hij staat op en slentert weg.
Btw: Mogwai’s kopje kan helemaal in Ravasz zijn bek, dat teste ze alvast uit toen Ravasz een keer geeuwde.

– Last but not least: we zijn dol op de kleine wriemel. Ze ruikt nog heerlijk naar puppy, is superzacht en altijd vrolijk.