Kopo- wandeling 2013

Zondag 28-4 was het in Nederland Kopó-dag, oftewel een gezellige samenkomst van de rasgenootjes van Ravasz.

De zon stond hoog aan de hemel en de temperatuur was ideaal voor zowel hond als baas.
Maar bovenal: de honden konden heerlijk los lopen!

De wandelroute rond een kasteeltje liep langs vijvers, velden en een stukje bos, en overal mochten de honden gewoon hun ding doen!
Onze Noorderburen vinden onze verwondering misschien gek, maar ik kan me geen enkele plek in België bedenken die dat zou toestaan. (Bij ons zou je vast bordjes tegenkomen: verboden het grasveld te betreden)

Ik stond zelfs perplex toen een dame, die even goed moest remmen voor Ziggy het allemaal geen probleem vond, terwijl ik me meteen verontschuldigde. Helemaal geen probleem, en ze fietste vrolijk verder.

Naar goede gewoonte verdween er zo nu een dan een Kopó.het merendeel mag dan wel senior zijn, een oude vos verliest zijn streken niet.
Wel zijn ze allemaal weer terecht. De ene ging een bosje verder verkennen, een andere vond een weide die naderbij bekeken moest worden, en een enkeling werd door een kelner de deur gewezen (hij was vast op zoek naar de keuken, de teleurstelling op het Kopó-front moet groot geweest zijn toen deze queeste mislukte)

Voor Mogwai verliep het grootste deel van de wandeling hoog en droog op onze armen. Zo nu en dan hobbelde ze een stukje mee, maar het tempo van de brakken kon ze niet bij houden. Nog een beetje groeien pup!

Kopó’s zijn soms kleine boefjes. Vooral als het om eten gaat. De ene steelt stiekem je koekjes terwijl je een foto maakt, de andere checkt zonder bliken of blozen of  er niets meer in je zakken te vinden is 🙂

Het verfrissende drankje achteraf hebben we helaas moeten overslaan. Het terras was onder de prachtige lentezon een paradijs voor uitgelaten kinderen. Hun rennen en roepen maakte Ravasz zenuwachtig en een tikje schuw.
Dan maar dorstig en zonder extra babbel huiswaarts, want we weten hoe zeer hij een hekel heeft aan drukte.

Zowel de honden als wijzelf hebben enorm genoten van deze wandeling. De zon, de Kopó’s, het weerzien, de vele grijze snoeten, het opmerken dat Ravasz niet de enige pikkedief is met gekke kuren, Mogwai die heel lief werd begroet door zowel kinderen als Kopo’s.