Met 15 weken begint de kleine puppy wat weg te hebben van een langpootmug. Nog maar een paar weken terug was ze een klein drotske terwijl nu haar karakter vorm begint te krijgen, haar eerste tandjes uitgevallen zijn en de puppy-geur definitief verleden tijd is.
Terwijl ze wacht op de tandenfee en een stel echte grote tanden, gaat ze alvast verder met haar ontdekkingen:
Ravasz trek voor de gelegenheid ook eens een sprintje. En wanneer hij dat doet zoekt Mogwai veiligere oorden op en kijkt toe. Tegen Ravasz wil ze het absoluut niet opnemen.
Nog even met z’n allen op foto:
Af en toe een beetje grootheidswaanzin:
Johnny’s flesje stelen wanneer hij even niet kijkt:
Met 15 weken zit ook Johnny’s verblijf er bij ons op. Tijd om de putten in de tuin dicht te gooien, bloempotten te lijmen, alle pluizige blonde haren weg te poetsen en het puppy-speelgoed weer boven te halen.
Zijn zachte oortjes en guitige snoet, zijn natte neus die hij tegen me aan kwam duwen toen ik ziek in bed lag, de koddige manier waarop hij met Mogwai speelde, zijn fantastische rappel in het bos en ecologische visie op appoteren 🙂
ja, het was plezant!