Week 16 en geen pup meer te zien. In plaats daarvan kwam een langpotige dollemie met weer een paar tandjes minder maar energie voor 5.
10 kilo weegt ze ondertussen (en ik hoop op wat assistantie sebiet om haar even te kunnen meten)
De puppyhaartjes vliegen hier in het rond en maken stilletjesaan plek voor echte grotehonden-haren. In Mogwai’s vacht zie je al duidelijk transformatie.
Behalve spelen met al wat ze te pakken krijgt is ze dol op nieuwe dingen leren. En vooral daar komt de echte Border Collie naar boven en dat is een heus verschil met pakweg een labrador of golden.
Dit is toch een heel andere manier van trainen. Bordertjes vertonen uit zichzelf zoveel gedragingen die je kan gaan versterken of uitbreiden door doelgericht te gaan trainen. Mijn clicker-skills moeten serieus bijgeschaaft worden- en al doende leren we. Zij en ik samen 🙂
Uitstapjes waren er ook bij natuurlijk. Mogwai ging oa mee op visite bij Joeri’s Bomma (liften, nieuwe mensen, netjes gedragen), naar de zoomart (o help cavia’s zijn gruwelijk griezelig! maar ze weet prima welke snacks ze mee wil), en een wandeling in het park met Keizer Maximus en zijn mama (speeltuinen zijn spannend- spijtig dat pupjes niet mee mogen gaan spelen)
Daarbij maakte Mogwai voor het eerst – van ver- kennis met de schaapjes die ze binnenkort zal leren drijven. Nu gingen we alvast een lesje bijwonen van een ander Bordertje.
Heel leerrijk!
