Playing hard to get

Mijn hart maakte een sprongetje toen in mijn inbox de e-mail van Hachiko met als titel ‘koppeling’ arriveerde. Wekenlang keken we al uit naar het verlossende bericht van de zomerstage waaraan Humpty Dumpty deelnam.

‘Onbeslist’ is de samenvatting van de voorlopige beslissing. Moest ze nog wat wennen, breng ik kieskeurige dames groot of zat haar grote liefde er nog niet bij? Behalve de laatste dag zou ze in elk geval niet erg enthousiast geweest zijn. Niet totaal onverwacht, gezien ze volgens de trainers wel eens de steenezel durft uit te hangen 🙂
Wat trouwens geheel niets met de mensen te maken heeft, want ik weet gewoon dat er heel leuke kandidaten deelnemen, het moet gewoon de ideale klik zijn, en die is van zóveel factoren afhankelijk… En de honden solliciteren meteen voor een job voor de rest van hun leven (maar gene stress zenne Hummertje).

Of ze weer naar ons komt is dus nog niet duidelijk. Voorlopig blijft ze in het centrum in afwachting van een mogelijke match.
Een paar van haar klasgenootjes mochten alvast weer tijdelijk naar hun gastgezin, waaronder de jarige Hooshi die haar 2e verjaardag weer thuis zal vieren 🙂

Hopelijk binnenkort meer Hummer-nieuws en zekerheid, maar voorlopig mag ze rustig de tijd nemen. Als ik zie hoe goed dat bij Eclips is afgelopen, kan ik Hummer enkel een even passende match toewensen.

Verder is het op de DOGvision-blog en website wat stilletjes. Daar zal hopelijk snel weer verandering in komen, maar voorlopig volg ik strikt de door de dokter opgelegde rust op. Het verdict klierkoorts leek even een dikke donkere donkerwolk over mijn heerlijke zomer, en aanvankelijk vocht ik tegen de vermoeidheid en tegen het slakkentempo waarmee ik maar niets gedaan kreeg, maar met veel rust, er even tussenuit ( en siësta’s enzo) gaat het toch de goede kant uit.