De voorbije week was een unieke mix van herfstweer en volle zomer die van start ging met een stevige plensbui en knallend onweer dat het hele huis deed daveren. Normaal hebben de doggies geen schrik van onweer, maar nu sprong Oona toch een paar keer blaffend op- in het midden van de nacht. Met kleine oogjes maakten we de ochtend nadien het vuur aan om de kilte uit het huis te verdrijven. We maakten heerlijk geurende thee en aten gewoon de restjes spaghetti van de vorige dag.

Dan begon die zomerse herfst stilaan op te warmen en te transformeren naar weer dat je naar buiten lokt, naar de meren en de bossen. Het was nog steeds een komen-en-gaan van wolken maar dat deerde ons niet. In tegenstelling tot wat veel mensen als suggestie opgeven, verhuisden we niet naar een land als Spanje voor het mooie weer :-). Doe mij maar wat adem-dagen tussendoor.

Onze nieuwsgierigheid leidde richting een meer hier in de buurt waar we nooit eerder kwamen. Joeri stuurde mijn oude DOGvision-mobiel over een hobbelig bospad waar ik dacht elk moment een platte band op te lopen of vast te komen zitten in een diepe modderplas. Half-zeeziek arriveerden we echter op de locatie, om dan vast te stellen dat er een simpelere route was haha!

Dit nieuwe plekje werd al snel uitgeroepen tot één van mijn topfavorieten. De wankele pier, het heldere water, een plek voor kampvuur en niet al te ver wandelen van de baan. Op het moment van de foto’s was er ook niemand maar er waren wel sporen van recente vuurtjes.

De tweede helft van de week werd het plots volle zomer met zonneschijn tot zonsondergang. En wat een geluk want we hadden nog bezoek en feestjes op de planning staan. Hoewel zwemmen in de regen best iets heeft, is het toch nog het allerleukst met de zon erbij.

Een uniek feestje dat we hier in Zweden vierden in een naamsdag, hier extra groots omdat het feestvarken jarig is op 25 december. Vandaar dus een tof feestje aan het meer met pannenkoekentaart, aardbeientaart en (veggie) BBQ wanneer de zon begint te zakken.

De voorbije week nam ik deel aan een personal/business-challenge waarbij de seizoenen, en dan vooral de balans en motivatie tijdens de zomer, centraal stonden. Vijf dagen lang kregen we een audiofragment en een paar vragen waarin we de link legden tussen ons werk en de seizoenen, wat boeiend is voor mensen die freelance/zelfstandig of op een flexibele manier werken want ondanks dat er geen baas boven me staat, hebben die seizoenen een enorme inpact op mijn werk. In de winter bijvoorbeeld zijn er momenten dat ik nauwelijks fotowerk gedaan krijg omdat het hier zo donker is. Tegelijk lopen we ook het risico om die duisternis op ons gemoed te laten inwerken. Omgekeerd is de zomer een moment dat het soms moeilijk tot rust komen is, of dat ik vaak ’s nachts nog aan het werk ben omdat ik me niet realiseer hoe laat het is. Maar de invloed van de natuur strekt zich nog verder uit in mijn leven en soms zonder dat ik het goed en wel besef brengt elke periode van het jaar andere verwachtingen of kansen met zich mee.

Ik merk bijvoorbeeld dat zomers lastig zijn om serieuze langetermijnplannen te maken of uitgebreid te reflecteren. Voor mij zijn de donkere winterdagen daar ideaal voor. Pen en papier, geurkaarsjes aansteken en een warme chocomelk erbij en voila. Tijdens de zomer zal ik dan eerder nieuwe technieken of processen testen (zo wil ik deze zomer inkt en houtskool maken) ondanks dat mijn energieniveau waarschijnlijk piekt in de herfst en vlot doorloopt in de winter.

Keuzes maken, … ik wist niet dat het zo moeilijk kon zijn. Ik ben blijkbaar een vat vol tegenstrijdigheden. Ik hou ervan om tijdens de zomer extra vroeg op te staan om te gaan zwemmen maar ben wel een nacchtbraker. Voor avontuur ben ik altijd te vinden, maar bij de zomer hoort ook hangmattijd en dobberen op het meer. De zon is absoluut welkom, maar je zal me niet langer dan vijf minuten zien zonnen. Dromen zonder doen of inspiratie zonder actie, bestaat dat? De zomer is leuk om aan de kleine details te werken waar je anders niet toe komt. Foutjes in de website, foto-updates of zelfs macrofoto’s van al het moois in de bossen. En toch heeft dat alles een plek in het grotere verhaal, in de plannen die we smeden en de vergezichten die we opzoeken. Een thuis op wielen zoals onze camper, telt dat een beetje als home + away? In elk geval wil ik nergens liever zijn dan hier in Zweden. Alleenheid is cruciaal voor me, voor mijn werk en rust terwijl ik tegelijk ook hou van goede connecties met anderen, van gezellige feestjes en zelfs serieuze babbels. Vrienden op bezoek of samen de honden uitlaten bij volle maan. Offline gaat altijd voor online, maar zonder internet zou het moeilijk zijn om mijn werk te delen. Traagheid is niet echt mijn ding, maar drukte ook niet. Eerder een soort intens doen?

Swat, het denkwerk is work in progress maar de aanzet werd reeds gegeven. Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig of jullie er ooit bij stilstaan, of in welke mate de seizoenen invloed hebben op energieniveaus en werk? Ik lees het graag in de comments!

De nachten zijn nog steeds niet pikdonker, maar winnen al wel een beetje aan macht en ik geraakte de tel kwijt bij de muggenbeten op mijn voeten.

Het licht in Zweden vs België:

Zonsopkomst België: 05u52
Zonsondergang België: 21u43

Zonsopkomst Zweden: 04u15
Zonsondergang Zweden: 21u52

De komende dagen gaat het hier behoorlijk warm worden maar ik zag dat onze 32 graden een tikje doenbaarder lijken dan de 40 graden die in België op het menu staat. Veertig graden?! Zot! Als ik kon, stuurde ik jullie een verfrissend meer op. En wat ijsjes.

Hopelijk weten jullie daar wat koelte te vinden.

take care

xxx