Ooit al eens afgevraagd hoeveel sneeuw teveel zou zijn?
Wij dus niet tot we sneeuw telden in aantal Lizzies. Op dit moment zitten we op ongeveer 1/2 Lizzie op velden en bospaden en 3/4 op de meren terwijl de bermen oplopen tot twee-Lizzie of meer door het sneeuwruimen. Voorlopig heeft ons ‘kleintje’ zoals we haar meestal noemen, nog niet de minste moeite met de hoeveelheid koud obstakel. Ze is ondertussen waarschijnlijk de snelste en laat zich niet hinderen door een beetje winterse omstandigheden.
Sinds Lizzie’s verjaardag hebben de doggies een nieuw speeltje waar ze absoluut zot van zijn. Ik zag ze al een tijdje hangen in de winkel of spotte ze hier en daar maar wilde het mijn honden niet geven omdat ze volgens mij *ahum* of de verbeelding, veel weg hadden van een speelgoedje dat vooral mensen moet plezieren. En ik beschrijf het hier ultra vaag omdat ik anders garantie een hoop spam aan mijn broek heb, een mailbox vol aanbiedingen voor blauwe pillen en meer van die onzin. Ik zag het al voor me dat mijn honden door het bos liepen en mensen zich zouden afvragen of ze iets gestolen hadden uit de slaapkamer.
Ik ben absoluut geboren voor dat soort misverstanden, gaande van een trillende tandenborstel in mijn reistas op schooluitstap tot een docent die zich afvroeg wat er heel de tijd tegen zijn been voelde en daar plots Hummers vrolijke snoet onder tafel zag (ik heb nooit durven vragen wat ze had gedaan).
Maargoed, Mo bleef maar stokken verzamelen op wandeling om zowel Oona als Lizzie uit te dagen en het was gewoon niet veilig. In plaats van dikke vette pretbedervers te zijn tot het einde van onze dagen, besloten we hen dus een knalblauwe stok cadeau te doen (ok, ook omdat we de roze niet online konden bestellen haha). En in de sneeuw zorgt dat soms toch voor een stevige uitdaging! Je kan niet geloven hoe goed dat ding zich kan verstoppen!
Moest je het ponton nog herinneren van zomerfoto’s, hier in een winterbeeld. En ja we vergaten de stoel binnen te zetten :-). We wandelen nu dus via de tuin zo het meer op.
De voorbije week was een ramp op gebied van sneeuwballen in Mo’s haar. Ik haalde er vuistdikke bollen uit en sommige kleintjes waren zo hard dat Mo ze er thuis gewoon moest uit smelten. ‘K heb dus de schaar in haar broek gezet en ze weer kort geknipt zoals vorige winter. Toch nog snel een foto gemaakt van haar ‘lang’ haar:
Lizzie verraste ons met een nieuwe gewoonte: mijn plek inpalmen in de sauna. Serieus!
Eerst dacht ik nog, ach ze komt eens kijken, vervolgens nestelde ze zich op mijn handdoek en wilde niet meer weg. Ondertussen merkte ik dat ze de sauna telkens checkt wanneer de deur open staat en toont ze zich zwaar teleurgesteld als het er niet warm is. Ze wil trouwens ook niet op de grond blijven (waar het fris is) of op het eerste trapje waar er nog frisse lucht voelbaar is van onder de deur. Nope, het middelste verdiep is waar ze wil zijn.
(Ze is trouwens vrij om de sauna te verlaten wanneer ze wil en doet dat ook, wij wachten dan met water kappen tot ze weg is)
Het licht in Zweden vs België:
Zonsopkomst België: 08u11
Zonsondergang België: 17u38
Zonsopkomst Zweden: 08u00 (20min vroeger dan vorige week!)
Zonsondergang Zweden: 16u20 (+ 20min!)
Tot de volgende!
X
Tot vorige week was het nog een lichtelijk genant probleem. Deze week evolueerde het naar een mottige catastrofe. Ok, dus tijdje geleden reisden we voor een paar weken…