“Ja lap! Nu heb ik het zitten!” dacht ik, toen ik in de bossen aan de kant moest voor een auto.
Hier in Zweden mogen honden in de zomer niet los lopen. De exacta data waartussen dat verbod van kracht is, weet ik niet omdat ik me er per definitie niet aan hou. Dat deed ik in België al niet en dat zal ik in Zweden ook niet doen.

Maargoed, ik was dus met de 2 jongste bengels onderweg op een pad waar nauwelijk iemand passeert behalve nu dus. Terwijl Mo in de kant ging zitten en ik Oona bij haar halsband tegenhield had ik nog 1 hand vrij om snel mijn hand op te steken. De auto bolde rustig verder maar gezien het een doodlopend stuk is (voor auto’s in elk geval) moesten we uitkijken voor zijn terugrit.
Gelukkig hoor je in de bossen vrij snel wanneer er iemand aan komt met de wagen zodat ik opnieuw snel de doggies aan de kant kon werken.
En net dan stopt die auto naast ons. Gaat het raampje traag naar beneden. Worden we aangekeken door een oudere band met een houthakkershemd, een dikke baard en een serieuze blik.
F*ck.
Ik dacht dat hij ofwel over mijn loslopende honden zou beginnen ofwel een klacht had over sneeuwblindheid gezien ik me voor de eerste keer deze zomer in short buiten waagde (ja en net dan kom je dus mensen tegen he).

Maar nee. De man stopte om me te vertellen wat een mooie honden ik had en vroeg hoe oud de Border Collie was. Hij haalde de sleutels uit het contact en stapte uit, speciaal om Mogwai te kunnen aaien. Ze mocht wel met hem mee komen zei hij lachend. Ik kreeg nog een flyer voor een evenement ergens in de buurt- die ik dus nog niets wist te ontcijferen- en stond ervan versteld dat die man mijn poging tot Zweeds verstond.
Dat ik zeker moest afkomen, liet hij me nog weten toen hij al zwaaiend weer  weg reed en me stomverbaasd – ook zwaaiend- op dat pad achter liet.

De voorbije week kregen we bezoek van Mogwai’s beste kameraad hier in Zweden: Gizmo (geen grapje hoor). De Kong Wubba die Mo ooit tijdens haar puppyparty kreeg van Eclips haar baasje zag reeds af van shark attacts (Oona dus) maar werd door Gizmo helemaal gesloopt. Dju! De grote favoriet in frut vaneen. Van Gizmo maakte ik helaas geen foto’s, het was nochtans een heerlijk zonnige middag aan het meer en ook Oona heerlijk met die goede oude Gizmo spelen eens ze haar eerste onzekerheid overwon.
Gelukkig waren zowel Oona als Mogwai ook met hun nieuwe speeltje super blij en de felle kleur maakt het ook voor ons makkelijk te spotten in het meer.

Poepke krabben, Ravasz zijn favorietje kroelplekje.

Zagen jullie ook het cadeautje dat we in de post vonden? Ik maakte er een filmpje van.

Voor wie van facebook geen melding kreeg, ik beschreef ook nog ons geheime plekje aan zee en pende wat bedenkingen neer ivm het ontwikkelen van een eigen fotografiestijl.

En nu ga ik nog een toertje wandelen en daarna naar de Zweedse les! Jaja we vonden een lerares! Super spannend!
Tot later! x

Save