Perro helemaal in feeststemming

Ik besef het nauwelijk dat Perro in april (een aprilvis) reeds 11 jaar wordt. Pas recent zijn de grijze haartjes prominenter aanwezig en dan nog vooral onder zijn kin, maar behalve een grijze kin en wat meer slapen, lijkt Perro zich nog kiplekker te voelen- hoewel hij zich wijselijk niet meer meet met over enthousiaste Bordermeisjes (Mogwai) die met hem willen spelen. Nee, dan toch liever een uitkijkpost van op een zacht dekentje. En 11 jaar, dat wil zeggen dat we hem al ongeveer 10 jaar kennen sinds zijn adoptie uit het asiel. Wat vliegt de tijd! Het lijkt zo recent dat dit blaffend en stuiterend wildebeest met peperkoekenhartje zich een voor-altijd-thuis vond, met Ziggy ravotte en puppy Ravasz mee verwelkomde. En de vriendschap tussen die drie is ook voor altijd. Nog nooit maakten ze ruzie, ze kunnen heerlijk samen op de zetel liggen knorren en nu worden ze samen lieve oude knarretjes.

De fotosessie vond Perro súperplezant: heel veel aandacht, koekjes en knuffels.
De slee werd maar een kwakkel houten ding bevonden maar vooral de zetel genoot zijn absolute voorkeur. Hij sprong er meteen vlot in, installeerde zich comfortabel en liet me een hele reeks foto’s met én zonder kerstmuts maken tot hij gewoon midden op de set in slaap viel 🙂 (een schoonheidsslaapje denk ik)