Amper een paar weken geleden ploeterden we nog door de sneeuw en renden de honden over bevroren meren- want aha die onmetelijke vlaktes zijn de ideale plek om eens goed door te sprinten. Ondertussen zet geen hond nog een poot op het dunne ijs en sijpelt de lente steeds meer door.
Met de lente kwam ook plots een hyperactieve periode van Lizzie, samen met een paar blafdagen van Oona en dan plots stilte. Zodra bij Lizzie de loopsheid doorbrak werd er hier geen kat (letterlijk) meer weggejaagd, liepen de herten ongemerkt door de tuin en speelden Oona en Lizzie zelfs niet meer op bed terwijl ik rustig probeerde wakker te worden. In plaats daarvan zoekt Lizzie warme plekjes om uren en dagen aan een stuk te slapen- ik kan je verzekeren, dat zijn we niet gewoon!
Omdat ik al zo’n blauwgrijs vermoeden had dat de loopsheid eraan zat te komen, ging ik op zoek naar een broekje. Terwijl ik gewoon iets simpel zwart in gedachte had, bleek het enige dat haar past een soort gigolo-broek te zijn. Met alle opties ter wereld, wie verzint nu zoiets? Serieus.
Behalve die vervelende broek, geen toegang tot de sauna en het gesnuffel van de anderen, is Lizzie’s grootste frustratie waarschijnlijk dat ze voorlopig aan de lijn blijft. Een lange lijn, dan wel, maar geen wilde crosskes voorlopig. Sorry pruts!
Ik weet trouwens niet hoe ze het doen, die doggies, maar zelfs wanneer Joeri en ik een bericht sturen naar elkaar om het woord ‘wandelen’ te vermijden, hebben ze ons nog door! Dan beginnen ze met 3 over-en weer te lopen en begint Lizzie te babbelen tot we onze schoenen aan trekken.
Ik spotte gisteren de eerste bloemen, maar de winter is nog niet geheel verslagen.
Dit is zowat de status van onze tuin. Aleja, het ponton. Waar de stoel staat, meren we in de zomer de boot aan. Voorlopig staat dat dus allemaal onder water/ijs. Het zal nog wel even duren voor we daar rustig een boekje kunnen lezen of lunchen.
Een klein duveltje en een stiekemerd! Zoveel fun met een rol gestolen tape 🙂
Vorige week, nog net voor de loopsheid, kwam Silas nog eens een dag bij ons spelen. Gek eigenlijk dat hij niet reageerde op de veranderingen bij Lizzie maar gewoon de braafheid zelve bleef. En gelukkig voor Lizzie dat ze toen nog niet met een joekel van een perzik rondliep zodat ze nog lekker kon buiten spelen met haar beste kameraad.
– En ondertussen palmt Mogwai het vel van Silas in 🙂
Ook hier moesten we in theorie de klok verzetten, ware het niet dat al die technologie daar nu voor ons aan denkt. ‘K moet toegeven, het is wel even schrikken wanneer je efkes iets gaat eten met vrienden, de wereld om zeep helpt met je virussen (kei leuk board game trouwens) en dan ineens pas om half 3 in je bed ligt. Huh?
Wel super tof is natuurlijk dat het eindelijk ’s avonds langer licht is. Als niet-zo-heel-erg-ochtendmens heb je namelijk niet zo superveel aan ochtendlicht – ookal probeer ik wel zo vroeg mogelijk in de keuken te beginnen werken wanneer de zon schijnt want dan is het daar heerlijk vertoeven.
Het licht in Zweden vs België:
Zonsopkomst België: 07u11
Zonsondergang België: 20u16
Zonsopkomst Zweden: 06u13
Zonsondergang Zweden: 19u44