#TongueOutTuesday (19)

Terwijl we onze cerieuze neuzen richting de BeNeLux volgden, was het hier stil op de blog. Een beetje verlaten ook met hier en daar een digitaal plukje stof dat van achter een hoekje over het scherm waaide. Ook al amuseer ik me enorm met het schrijven van blogs, delen van ervaringe, beantwoorden van vragen of gewoon nieuwe connecties maken via internet, af en toe is het broodnodig om het wereldwijde web even te laten voor wat het is en even te verdwijnen in je eigen leven. Die stille weken fotografeerde ik nagenoeg enkel opdrachten- iets dat voor mij eigenlijk zeer uitzonderlijk is.

Polaroid film kan je trouwens beter niet door een X-ray laten gaan… Ik wist dat wel, maar totaal vergeten toen ik mijn tas geheel onverwacht moest laten scannen in een museum. Toch hou ik wel van dat effect. En van film die gekke dingen uitspookt waar je totaal geen controle over hebt.

Na drie drukke weken reisden we weer huiswaarts. Van volop zomerse temperaturen en groen alom richting een voorzichtige start van de lente die op een paar dagen al even groen zou uitslaan als de Belgische versie- maar dat met een paar sneeuwbuien tussendoor :-). Ja, dat lees je goed, het sneeuwt hier nog in mei.
Een beetje zoals maartse buien. Mei-rtse sneeuwbuien, of zoiets.
Kort na onze aankomst leek het nochthans volop lente met echt t-shirtweer en zonnige fietstochten. Ik borg alvast onze winterspullen op, draaide de verwarming dicht,… en keek twee dagen later bedenkelijk uit het raam. “Ma echt?!” Sneeuw vloog wild rondom het huis. Lizzie wilde zelfs niet van onder het donsdeken komen voor we rillend de brander weer vol hout propten.

De frisse dagen zijn natuurlijk ideaal voor lenteklusjes zoals een paar kuub hout wegwerken, plantenbakken klaarmaken, en meer van dat soort dingen die eigenlijk een verschrikking zijn bij warm weer. Met al die lagen truien en dikke handschoenen krijgen brandnetels immers geen vat op mij, zorgen takjes niet voor allergische reacties en lopen we onszelf warm door met de houtblokken te sleuren. Wel trots dat we dit jaar eens goed op tijd zijn met de voorbereidingen in plaats van pas aan het einde van de zomer op zoek te moeten naar hout 🙂 – jaja we leren bij!