Daar is de zon!
Daar is de zomer!
Hier in het noorden, krijgt de zomer nauwelijks een aankondiging, zelfs geen frisgroen aanloopje. Nee, de lente beperkt zich hier tot het wegsmelten van winter en de meren langzaam weer naar vloeibare staat transformeren. Rond eind mei kan je hier en daar sporen vinden van een 5 o’clock shadow van zachtgroen die ontstaat als een dunne halo rond struiken en berken. Heel af en toe spotten we dan ook een paar verse groene grassprietjes- een delicatesse volgens onze doggies. Warm weer is dan nog steeds geen garantie en tot een week geleden waren de warme truien en wollen sokken nog in gebruik. En dan POEF! – heel plots explodeert het groen, krijgen we 24 graden en volle zon. Elk jaar opnieuw laten we ons verrassen, moeten we serieus graven om die zomershirts en zonnecrème te vinden en kunnen we onze hoera-weer-sneakers- euforie amper te baas. DIT was bijvoorbeeld een blogje en foto’s van begin mei. Heel kaal en dof hé.
Behalve een paar overduidelijke signalen in de natuur, tonen ook de doggies hun zomersignalen. Oona verliest zoveel haar in dikke wollige plukken dat ik me af vraag of ze nog wel pels over gaat houden, Mogwai gaat uit haar dak nu ze het water weer in kan en Lizzie ligt urenlang te soezen in de zon. En dat niet alleen, zelfs buiten ligt ze neer in het gras. Voor een hond als Oona die zelfs in de sneeuw ligt, zegt dat niet veel, maar Lizzie gaat op koude/natte dagen zelfs niet zitten. Feit dat zelfs zij zich nu languit over de grassprieten drapeert is weldegelijk een zeer zomers teken 🙂
Kijken en bekeken worden, want dit eland was wel heel nieuwsgierig :-).
Deze ochtend schrikte er ook eentje op toen we voorbij kwamen wandelen. De doggies hun neuzekes gingen nogal!
Vandaag kregen we ook melding dat we ons weldra kunnen aanmelden voor hét vaccin. Op een totaal zorgeloze zomer rekenen we niet, maar dat weerhoudt ons niet om tal van plannen klein en groot te maken. Zowel hier in de buurt als in de rest van Zweden valt er nog zoveel te ontdekken dat we ons zeker niet zullen vervelen, integendeel! We kijken alvast uit naar een paar luie zomerdagen met ijsjes en zwemmen in de meren. We gaan sowieso ook kajakken en kamperen met de doggies. Ondertussen zijn de dagen ook lang genoeg dat we zelfs op werkdagen ’s avonds nog makkelijk op stap kunnen en dan bezoeken we vaak oude sites van oa de ijzerindustrie. Soms zijn dat oude mijnwerkersdorpen of smeltovens, maar er staan ook oude herenhuizen en zelfs een lusthus (een paviljoen) uit 1600 op de lijst van Ekomuseum Bergslagen.
