Fijne gekke-smoelen-dinsdag!
Terwijl ik hier rustig van mijn thee slurp, ligt Mogwai als een tochthond achter me op de bank. Lekker soezen in de zon die binnen valt.
De voorbije week zorgden de doggies alweer voor een balans en vrolijke noot in een woelige wereld. In hun capriolen ligt onze sleutel tot het hier en nu. De acceptatie ook dat we sommige dingen niet kunnen veranderen- althans niet in een vingerknip- en een uitnodiging om samen de moed en de batterijen weer op te laden.
Het aroma van kaneel verspreid zich rond mijn werktafel en Mo wiebelt in haar slaap met haar pootjes. Vast fijne dromen van snuffelrondes en zwemmen! De voorbije week (weken) nam ik een stapje terug op social media want ondanks het besef dat lawaai en drukje me snel overspoelen blijkt ook digitaal geroep en getier uiteindelijk zwaar door te wegen. Vijf miljoen meningen over wat mensen van iets denken krioelen over mijn beeldscherm als een nest mieren dat net verstoord werd. De laptop bleef dicht, maar de boeken gingen des te vaker open en er opperde zich een nieuwe soort waardering voor opinies en ervaringen waarvoor de tijd werd genomen om ze uit te schrijven.
Stilte, traagheid, geduld. Het zijn geen woorden noch concepten die men zonder fronsen aan mij zou linken maar de oefening en het steeds blijven zoeken naar uitersten, kneden mijn visie en prepareren me om de wereld steeds verder te verkennen.
Die wereld, zowel online als offline maakte stevige verschuivingen mee. Wie holderdebolder over anderen aan de top met de vlag wilde staan zwaaien, tuimelt nu verschrokken neer. En in die puinhoop blijven mensen roepen. Om hun social media volgers, over hun golfseizoen, over hun vakanties. Neppigheid bladert snel af.
“Civilization is like a thin layer of ice upon a deep ocean of chaos and darkness.” (Werner Herzog)
Ik hoop alvast dat jullie, net als wij, van natte slobbers en kwispelende staarten kunnen genieten. Waarschijnlijk ook van terrasjes of speeltuinen. Misschien zelfs van sportclubs of verenigingen die weer open gaan. Wij blijven voorlopig nog thuis ookal komt midsommar (zowat het grootste feest in Zweden) eraan want het gaat hier alsnog hard met nieuwe besmettingen, vorige week zelfs meer dan 2000 op een dag, dus het is nog afwachten hoe dit verder gaat evolueren.
Veel liefs,
Fenne & doggies
