*Smelt* Zo warm is het hier. Elke avond duiken we met de doggies het meer in – en ’s ochtends ook wanneer we uit ons bed geraken 🙂
De voorbije week kreeg ik heel wat bezorgde berichten naar aanleiding van de branden hier in Zweden. Voorlopig is het bij ons nog ok maar we zijn uiteraard zeer voorzichtig want alles is kurkdroog. Zelfs als we aan de badplaats sigarettenpeuken vinden, ruimen we die op want de kleinste vonk (zoals van remmende treinen) kan de situatie snel doen keren. Vier branden zouden ondertussen onblusbaar zijn, de schade is enorm en het zal nog maanden duren eer alles geblust geraakt.
Ondertussen zoekt Lizzie ondanks de zachte hondenkussens de rust op van haar kartonnen doos 🙂
Wanneer we ’s ochtends vroeg uit ons bed geraken, staat een frisse duik als eerste op het menu. Wat een kick geeft dat!
Overdag, wanneer het zo warm is, blijven we vooral binnen en profiteren we van de schaduw die de grote bomen over ons huis werpen. Onze tuin is nogal on-Zweeds, zo verstopt tussen bomen en struiken, maar we kunnen er enkel blij mee zijn, zowel om de privacy als de schaduw. We merkten zelfs dat er een paar herten overnachten in onze tuin :).
Tegen de avond, wanneer het licht stilaan zachter wordt, trekken we er op uit om te gaan zwemmen of suppen en heerlijk af te koelen. De voorbije week zochten we nog een paar nieuwe plekken verder in de bossen waar bijna niemand komt om zo de ‘drukte’ aan de badplaats te vermijden. Vorige week was voor Oona eentje met wat stress omdat verschillende toeristen, zowel Zweedse als andere reizigers, halt hielden aan de badplaats (en vooral van vreemde honden op adstand wordt ze wat nerveus). Een lomp Onslow brulde ons in het Engels boertig toe dat Oona een drol legde op het zand, dat iemand dat had gezien. En dat terwijl ze dus de hele tijd aan een korte lijn hing terwijl we tussen onze vrienden, meters daar vandaan, stonden te praten. Hij bulderde maar door tot een Zweedse vriendin hem in het Zweeds lik op stuk gaf. Ze pakten hun spullen in en vertrokken. Uiteraard kuisten we de drol op, ookal was die niet van ons. Maargoed, dat kan je dus hebben als je in bont gezelschap bent en Engels praat. Niet iedereen begrijpt dat deze planeet van iedereen is.
Van rustige plekken gesproken, mijn kampeerplek werd enkel ’s nachts door bosbewoners bezocht. Twee dagen geen mens te zien. De blog met foto’s staat nu ook online.
Tijdens een laat-avond supje eerder deze week, gleed het paddle board midden tussen twee eilanden door plots vast op stenen. Ik schrok behoorlijk want had deze hindernis totaal niet zien aankomen. Deels door de kleine golfjes en schittering van de zon, (groten)deels omdat ik mijn bril niet op had haha! Gelukkig was het water warm en maakten Mogwai noch Lizzie er een probleem van. Omdat een uitweg niet meteen zichtbaar was keerde ik terug en ookal zag ik het aanvankelijk niet, ik voelde me een beetje bekeken. En ja hoor, plots stapte daar een man vanuit de schaduw tot aan de waterkant. “Er liggen daar stenen in de weg,”wist hij me te vertellen, gezien dat ik daar vast liep. En vervolgens legde hij me uit hoe ik er via de andere kant vlot kon passeren. Zo blij met de tip, bedankte ik hem natuurlijk uitvoerig :). Later deze week probeer ik het nog eens!
Een schets van Lizzie:Â 
De voorbije week kwamen een paar ideeën uit waar ik al langer op zat te broeden: de mogelijkheid om je op een DOGvision nieuwsbrief in te schrijven en een nieuwe mini-publicatie.
Regelmatig krijg ik de vraag naar een manier om op de hoogte te blijven van nieuwe blogposts, producten of acties. Een optie is notifications aan zetten op Facebook, maar zelfs dan bereiken de berichten niet iedereen. Nu komt er dus een nieuwsbrief waarin je makkelijk kan zien welke berichten ik publiceerde en wat er achter de schermen gaande is. Aan spam doen we natuurlijk niet mee, en DOGvision gaat je mailbox evenmin overspoelen. Maar af en toe sturen we wat hondenplezier de wereld in.
De eerste mini-publicatie is een foto-challenge, een toffe manier om creativiteit te boosten, uit je comfortzone te treden en nieuwe inspiratie op te doen. (Meer over het waarom van foto challenges)
De (Engelstalige) mini is beschikbaar op twee manieren. Eerst en vooral als downloadbare e-pub en ten tweede voor de papier-liefhebbers zoals ik als een miniboekje dat je zelf kan printen en waar je dan extra notities kan toevoegen.
Het is een probeersel, een experiment, een oefening. Indien jullie dit plezant vinden, volgt er natuurlijk meer van dat leuks.
Al wat je moet doen om deze 30 dagen challenge te bekijken is je aanmelden op de nieuwsbrief, vervolgens krijg je de link waar je alles kan downloaden.
PS: Voel je vrij om je foto’s te delen op de Facebook-pagina of me te mailen als je nog vragen hebt.
Ready to get creative?
Fout: Contact formulier niet gevonden.
