Holy moly- het is al augustus! Dat will zeggen dat de Zweedse zomer slechts een paar weken stand zal houden alvorens de eerste tekenen van de herfst hun opwachting maken. De allerheetste dagen (van meer dan 30 graden) lijken voorbij, en voorlopig krijgen we een fijne mix van heerlijk zonnige dagen met af en toe een broodnodige bui.
De kleine vuurplek die we tijdens de lente aanlegden, heeft al vele malen dienst bewezen, zowel voor ons als de doggies. Van heerlijk wegdromen bij een kampvuur of marshmallows roosteren tot snoezelen in de zon. Vooral ook de doggies hebben een grappige voorkeur om met hun kop op de grijze steen te slapen, alsof het een comfortabel hoofdkussen is. Tuinmomenten zijn ook een beetje een stoelendans: even op het gras, dan weer op de bank, dan slapen op een steen, en dan roteren. En op het einde van de dag zijn ze net zo moe als na een lange wandeling. Raar maar waar!
Op zonnige dagen doen we er alles aan om ook die laatste sprietjes zonneschijn op te vangen- want die middernachtzon is alweer moe en de eindeloze dagen voorbij.
Het voorbije weekend gingen we ein-de-lijk weer kamperen! Oh daar keken we naar uit! Lange ritten langs kleine dorpen, door donkere bossen en langs blauwe meren die schitteren in de zon. De laatste 2-3 weken is het hier opvallend drukker met toeristen en reizigers die komen genieten van al dat moois. Veel (knalwitte) campers, vooral Zweden, een paar Nederlanders (minder dan anders precies), meer Belgen dan de voorbije jaren, en opvallend weinig Duitsers.
En deze kampeerplek aan het water hadden we bijna niet gehaald. Een bijna eindeloos hobbelijk en overwoekerd bospad deed de oude camper kraken en piepen als een 90-jarige bomma op een trampoline. Maar hé, het was de moeite, én we zijn ook weer heel thuis geraakt 🙂
Meer foto’s volgen nog!
x
