Jammie!
Vollen bak genieten van die heerlijke laatste zomerdagen in september. De bomen beginnen reeds te verkleuren en ze droppen hun blaadjes als vrolijke confetti maar tegelijk voelde het toch nog heerlijk warm aan. Ideaal om die laatste ijsjes die nog in de diepvries lagen te wachten, op te smikkelen. Deze versie was met pindasmaak en alle drie hebben ze er enorm van genoten. Ik gok zelfs dat dit hun favoriet was.
Nog?
Vraagt Oona 🙂
Ze is trouwens bijna jarig! Op dinsdag 21 september mag ze 5 kaarsjes uitblazen- hoewel,… Oona kennende zou ze taart met kaarsen en al opvreten 😀
Over lekkers gesproken…
Op Fenne.be deelde ik onlangs een recept voor een quiche met chantarellen en een typisch Zweedse kaas, echt lekker!
Ook in onze tuin kunnen we na de zomer nog even verder snoepen. De oogst was dan nogal mislukt op gebied van groenten, het fruit ging er dit jaar voor. En nu als laatste rijpen de appels en pruimen. Ik maakte alvast een flinke portie appelmoes om in te vriezen!
Omdat we het vnl gebruiken als dessert of in appelflappen, maak ik de appelmoes vrij zoet met honing, kaneel, vanille en soms een beetje kruidnagel of kardemom.
De zomer bracht de blog een ongeplande maar broodnodige pauze. Na al die jaren kan dat wel eens deugd doen zo even offline onderduiken, nietwaar :-). Zomers zijn hier te kort om er niet voluit van te genieten- en dat zeg ik je als een echt herfst-en wintermens! Hitte is niets voor mij en muggen stemmen me ook niet bepaald vrolijk, maar de lange dagen met bijna 24/7 zon zijn een traktatie voor de ziel. Na een donkere winter en een extreem trage lente voelde het aan alsof ik een oude batterij was die zich helemaal aan het opladen was. Meestal werken we tijdens de zomer gewoon door maar dit jaar moest het gewoon anders en namen we vrij in volle zomer. Ik luierde in mijn hangmat met een stapel boeken, we gingen zwemmen in de meren en kamperen. We aten ijs en plukten bessen in de tuin. We peddelden met de doggies het meer rond en lagen nadien heerlijk te soezen in de zon.
Ja, de zomer is goed geweest. We hebben er met volle teugen van genoten.
En nu zijn we (denk ik toch) klaar voor een nieuw seizoen. Want ja, ook dat begint hier al vroeg.
Tijdens een wandeling aan de Zweedse oostkust vond ik mijn allereerste fossiel! *happy*
PS: Op de Engelstalige DOGvision-blog kan je nog steeds het Mondo Cane verhaal volgen- en weldra komt er een nieuw stukje aan.
Ik hoop alvast dat het daar aan de andere kant van de digitale lijn goed met jullie gaat. En moesten jullie nog een lekker appelrecept weten (bij voorkeur vegan) dan hoor ik het graag, want we hebben hier nog een massa appels om wat mee te experimenteren 🙂
Vele groeten van ons allemaal
x
