Hallo allemaal! Ik hoorde dat het de voorbije dagen in België zomers warm was, dus ik hoop dat jullie niet collectief weggesmolten zijn maar nog lekker ijsjes gegeten hebben ofzo.
Ook hier was het de voorbije dagen opvallend warm met een recordtemperatuur van… 15°C! Haha, dat klinkt niet zo tropisch he, maar voor mij een ideale lagom temperatuur.
Yup, lagom. Dat wil zeggen: niet teveel, niet te weinig, precies goed. En deze 15°C en zon vallen dus voor mij onder lagom. Een woord waar ik op andere momenten een beetje de kriebels van krijg.
“Hoeveel suiker zal ik hierbij doen?” … ‘Doe maar lagom.”
“Hoe dik moet deze wand zijn?”… “Lagom.”
Echt, zo ergerlijk dat het grappig wordt wanneer je instructies krijgt in verband met iets waar je echt nougabollen van afweet en dan te horen krijgt: lagom.
Voorlopig ben ik dus nog niet echt een lagom-fan, behalve dan van het lagom weer van de voorbije dagen 🙂
Perfect voor een (misschien laatste?) SUP!
De komende dagen zal de temperatuur weer zakken tot maximaal 10°C maar voorlopig zou de sneeuw nog uitblijven.
Begin deze week kwam na vele ongeruste gedachten ook het langverwachte nieuws: de resultaten van Ravasz zijn bloedtesten. Ik had me al half (want helemaal zal nooit echt lukken) voorbereid om slecht nieuws maar tot mijn grote verrassing kregen we niets dan goed nieuws! De kanker is nog steeds onder controle en zijn waarden zijn stabiel. Er was 1 dingetje dat zou kunnen wijzen op een beetje arthritis, maar dat leek niet zorgwekkend voor onze dierenarts. Dus wow. Opluchting in het kwadraat!
Dat wil dus ook zeggen dat we onze zeer vage idee om nog eens naar België af te reizen kunnen omzetten naar echte plannen! Nog steeds met als voorwaarde dat Ravasz ok is, zouden we in november 3 weken naar België komen! Ik heb alvast een paar restaurantjes op mijn planning staan, een weekend Grafixx waar ik misschien ook aan deelneem met werk en een ook een paar dagen zee voor de doggies.
En met die tropische temperaturen daar, ligt mijn zwembroek alvast klaar 🙂
>> Ravasz vergat alvast dat hij normaal helemaal geen interesse heeft in stokken. Zeker 10 minuten liep hij hiermee rond. Oona mocht er eens even haar tandjes inzetten maar kreeg verder een waarschuwende blik: “Kijken mag, aankomen niet!”
(Bewerkt met ‘A touch of Marigold’, lightroom presets)
De voorbije weken ging ik ook aan de slag met de haren van onze persoonlijke ruifbal Oona. Een sleutelhanger was het resultaat. Ook de Road-trip-tips zijn nu eindelijk ook in het Nederlands beschikbaar.
Hier nog een energieke reeks op 1 van die magnifieke dagen. Oona en Mogwai hebben zich helemaal binnenstebuiten kunnen ravotten. Ravasz kon zich ondertussen bezig houden met koekjes zoeken. Eigenlijk was dat niet de bedoeling maar het ontging me dat er een gat in de koekjeszak zat… En natuurlijk dat Ravasz de eerste is om dat op te merken. We zouden onze weg niet à la Hans & Grietje kunnen terug vinden met een Kopó n huis.
Oona ontpopte zich tot magiër: ze liep weg met een plastic worst en kwam terug met een verse knook! Een rib van een hert, denk ik, veel bleef er in elk geval niet over. Niet veel later deed ik zelf nog een vrij macabere vondst: een dode vos, omringd door een walm waar zelfs de honden van op een afstand bleven en sappige geluiden van de vergankelijkheid. Ik heb een foto, maar ik gok dat jullie die liever niet zien. Dus geen nood, je kan veilig naar beneden scrollen voor een hele reeks levendige en gelukkige honden:
(Lightroom preset: “What is left”)
Als laatste foto de twee hondjes die vandaag uit mijn klei kropen. Dit zijn ze net voor hun eerste droogfase. Volgende week, wanneer de klei stabieler maar nog niet kurkdroog is, zal ik ze verder afwerken. Het is wel de bedoeling dat ze vrij ruw blijven en niet realistisch worden. Ik denk ook aan een egaal glazuur… maar ik heb nog 2 weken om daarover te beslissen 🙂
Zo, dit was het voor vandaag. k wens jullie nog stralende dagen toe en tot later!
xxx
