Waar is Mo?
Daar is Mo!
De voorbije week gingsuper goed van start met een prachtige, ijskoude ochtend, een vlotte wissel van zomer naar winterbanden en een poging tot het zelf maken van een trui voor Lizzie die wonder boven wonder niet op een totale flater uit draaide. En niet te vergeten: de eerste sneeuw!
Dinsdag ging al wat minder vlot. Ik was moe en mijn lijf werkte tegen bij elke beweging die ik wilde ondernemen. Jaja, die genadeloze ziektekiemen hadden me te pakken! Niets serieus maar zo’n vervelende halsstarrige verkoudheid. Tijdens de nachten deed ik geen oog toe, tijdens de dagen was is bij de minste activiteit doodop. Het werd dus een week van veel lezen en research en eindelijk ook de film “The secret life of pets”:-)
Met de doggies kom ik alvast geen seconde liefde tekort. Lizzie weet precies wanneer een extra knuffel welkom is en legt zich gezellig tegen me aan, Mogwai komt regelmatig eens checken en legt zich dan aan mijn voeten en Oona mag dan geen knuffelkont zijn, ze was rustig en kwam regelmatig eens kijken of naast me liggen. Behalve prima zorgen, hielden alle drie de doggies zich rustig ookal hadden ze meer energie dan wandeltijd. Waarschijnlijk voelden zelfs de jonkies aan dat een lange wandeling soms echt niet ging.
En dan plots was het groot alarm. “Woef, woef woooeeef!” riep Lizzie uit en ze bracht ons op de hoogte van een angstaanjagend object in huis. Oona snelde natuurlijk meteen ter versterking – zoals altijd wanneer Lizzie zich laat horen- en kon maar niet bedenken wat het probleem was. Integendeel, in haar haast viel ze bijna over dat gevaarlijke object, namelijk een rol mousse voor onder een vloer 🙂
Met wat aanmoediging wist Lizzie haar onzekerheid te overwinnen, in die mate zelfs dat ze er met de rol tape vandoor ging haha.
En zo kreeg alvast 1 kamer dit weekend een nieuwe vloer. En wat een plezier om die spuuglelijke plastic eruit gescheurd te zien worden en vervolgens door het raam te zien verdwijnen. Serieus, de vloeren in dit huis…. Je zou kunnen opperen dat smaken verschillen maar zelfs een blinde zou deze structuren niet kiezen, laat staan iemand die kleur kan waarnemen. Elke kamer heeft namelijk een ander patroon, het ene al lelijker dan het andere en in een paar kamers hebben ze voor het gemak de rollen vloerekleding opgemaakt als een puzzel. De ergste? De living. Men moet gedacht hebben:”Als de kat kotst of diarree heeft, dan zien we dat zelfs niet op deze vloer, ideaal!”
En dan dé dag dat mijn smaakpappillen bewijzen dat ze weer actief zijn na een week verlof vond ik verse lasagne op het aanrecht. Hihi.
En moest je cerieus zijn hoe het centrum er uit ziet zo ‘op den buiten’:
Zonsopkomst België: 7u44
Zonsondergang België: 17u04
Zonsopkomst Zweden: 7u 34
Zonsondergang Zweden: 15u 45
Fijne week nog!
En tot later!
x
