Nu is het echt zomer; een drukkende warmte en lange dagen zon die niets minder dan totale overgave aan de natuurelementen verlangen.
Met zicht op zee en de zon op onze snoet haalden we het lekkers boven om de hongerige magen te stillen. Door de wegtrekkende zee werd het strand langzaam breder, met voldoende plonsbeekjes voor de doggies die niet kozen voor het ruime sop. De eerste golven die tegen de warme huid aanklotsten voelden koud aan – nog even proberen over de golven te springen- om er dan toch gewoon in te duiken.
Zout op de lippen, zout in het haar, zand tussen de tegen. Honden die zich heerlijk uitschudden – maar dat nu eens helemaal geen kwaad kan omdat alles toch al nat en zanderig is.
Gloeiende huid die spontaan droogt in de warme avondzon en het zachte briesje. Een gevoel van absolute vrijheid waarin de tijd heel even stil blijft staan.
En een ijsje – zeg maar ijs: amaretto, pure chocolade en kaneel- als afsluiter terwijl de zon al gaan slapen was, en ook de oogjes van de doggies reeds toe vielen.
1 Comment
Die video is zo leuk, echt super, daar word ik op een te vroege morgen keigoedgezind van!