Puppy's agenda

Drukke agenda heeft Wollebol!

Nu, het is nog wel Wollebol, maar op iets langere pootjes. Ze groeit als kool. Als je lang genoeg kijkt moet je ze volgens mij zíen groeien!

En nog steeds gaat ze gretig op verkenning in de grote wereld. Met het enthousiasme van een pup maar het vertrouwen van een echte grote hond. Dapper en speels, dat is Eclips.

Vorige week stond het openbaar vervoer als eerste op de agenda. Met de tram richting Meir (Antwerpen- winkelstraat voor de lezers van Mars). We zaten net aan de deuren, die ze dus ook elke keer kon zien openen en sluiten. Het maakte haar allemaal niet uit. Op mijn schoot dommelde ze al snel in slaap. Pas aan de Groenplaats, onze halte voor die dag, keek ze weer op toen ik ze oppakte om uit te stappen.
Met haar onhandige puppypootjes zou ze de sprong in de massa vast niet halen.

De dikke hongerige stadsduiven op de Groenplaats vond ze wel leuk. Een beetje nieuwsgierig maar niet opdringerig bekeek ze hen. Dan trippelde ze vrolijk verder om een beetje later de harten te veroveren van 2 uitgelaten Greenpeace medewerkers.

Een korte trip over de Meir zelf toonde aan dat ze – eenmaal ze haar pasje heeft- met plezier mee gaat shoppen 🙂

Met de gezellige eerste warme zonnestralen hielden we even halt. Zo kon Wollebol de boel even op het gemak bekijken en een beetje rusten. Ze trok niet veel later de aandacht van een Duitse dame die haar ook wel even wilde knuffelen.

Voor de terugrit moest ik nog op zoek naar een tramticket, gelukkig mocht ze even mee binnen in het shopping center. Om zeker te zijn dat ze op de tram zou inhouden zocht ik speciaal voor haar de enige vierkante meter groen die in de hele stad te vinden is 🙂

De terugrit verliep… kalm. Puppy sliep op mijn arm terwijl ik verwoed poogde mijn evenwicht te houden tussen de mensenmassa, met de tramkaart nog tussen mijn lippen en stadsmedewerkers die van buiten de tram nog vragen stelden 🙂

Knaagdieren moest ze ook nog eens gezien hebben, dus daar zorgden we voor. Het grote konijn met de kuif vond ze erg leuk. Ze liep wat rond zijn kotje en gaf hem een stevige puppylik. De cavia vond ze maar stom. Dat beestje kwam niet eens dag zeggen!
(filmpje moet ik nog eens zoeken)

Katten kent ze nu ook dankzij haar nieuwe speelkameraad die thuis ook nog een kat had. Niet dat ze dat snel door had hoor. Ze had het arme kattebeest al een paar keer bijna omver gelopen voor ze doorhad dat hij er was! Zó druk met spelen. 

Nu ze al bijna een echte grote is, moest ze een groter bed hebben, leek ze te bedenken. De kleine bench die ze van Hachiko had meegekregen liet ze voor wat hij was en ze palmde de grote bench in die hier nog stond:

Gaat prima zo. Mij maakt het allemaal niet uit zolang ze mijn nachtrust wil respecteren :-)))

 De eerste dagen durfde ze amper een paar meter de tuin in, maar nu met de warmde zon gaat ze graag naar buiten wat snuffelen en vergezelt ze Ravasz op ondekkingstocht. Die 2 gaan nog wat ondekken met 2!

Ook schuifdeuren, winkels etc hobbelde ze heel relaxt met ons mee. Zo een flinke puppy!

We hadden ook de allereerste officiële Hachiko- les. Erg leerrijk en supertof om alle andere gastgezinnen en pups te kunnen zien! De pups konden lekker ravotten samen… om  vervolgens collectief in slaap te vallen 🙂
Van haar inentingsspuitje zal ze dan ook niet bijzonder veel gemerkt hebben…