Monsters inc

 Wissel: dag 4

De stand van zaken.

Het wennen aan een nieuw hondje in huis gaat vlotter dan verwacht. De verschillen met Eclips zijn duidelijk, maar mogelijks is dat net goed. 

Eyleen is taaier, maar ook sneller geprikkeld. Waar Eclips de boel op een afstand bekijkt, springt Eyleen meteen op om te kijken wat je gaat doen. Ze wil alles zien en weten, en liefst van zo dicht mogelijk. – niet zo handig als je nagels wil lakken! 🙂 –

Eyleen is een viezerik! Niet alleen smost ze alles onder bij het drinken, de slaagt er tevens in om de drinkpot om te toveren tot een slijkbak. En gisteren, potverdekke, bracht ze een dood vogeltje binnen, stinken! Stinken! niet te doen.
Maar nee, sorry, geen foto’s van haar buit. Het amper herkenbare ding is zo snel mogelijk verwijderd uit mijn geur-en gezichtsveld.
Gelukkig was ze makkelijk af te leiden met een speeltje, want zoals geweten is het best dat we niets afpakken van onze hulphonden-wannabe’s.
Geluk bij een ongeluk, want als ik dat had afgepakt stond ik waarschijnlijk nu nog maniakaal mijn handen te schrobben 🙂

Dag 1, toen Ravasz beneden kwam, en Eyleen in het oog kreeg maakte hij meteen rechtsomkeer, en ging weer op bed liggen slapen.
Ondertussen is ook dat 180* gedraaid. Ravasz en Eyleen kunnen het prima vinden met elkaar. Ravasz vind het zelfs leuk om met haar te ravotten!
Heel goed van haar. Om met Zig en Vas te kunnen spelen mag je immers niet te snel aangedaan zijn.

In een poging om onze nachtrust te herveroveren kozen we voor een nieuwe strategie. Een vroege ochtendwandeling resulteerde wel in een rustige pup overdag, maar tegen de avond was ze uiteraad bijgeslapen.

Dusss! Een avondwandeling!
Het deed niet alleen de spelende doggies goed, maar we genoten allemaal van de zalige warme avondzon.

 Achter Ziggy de plas door. En voor onze grote miss Z is het water gewoon een beetje pootjebaden, maar de enthousiaste pup ging wél even kopje onder. Verdwaasd kwam ze weer boven, dacht een seconde na, liep snel naar de kant… dacht nog een seconde na… en sprong vrolijk weer het water in.

 Moddersmoel:

Zó grappig, de labrador-Masai uitvoering om Ziggy uit te dagen:

 Tussen al dat gespetter door riep ik haar een paar keer. En knap zoals ze is kwam ze uitgelaten tot bij mij. Flinke Eyleen!

 Nog even showen voor haar thuisfront:

En ja hoor, we hebben vandaag langer geslapen en ze beperkte het oefenen van de stembanden ook tot een paar piepjes.

Geluk? 

Ik hoop van niet. Er is immers slechts 1 discussiepunt tussen vroege-vogel-Eyleen en avondmens-Fenne, en dat is dus het uur van opstaan. 

Voor de rest geniet ik van haar energie, haar fratsen, haar enthousiasme en zelfde de manier waarop ze hier vlakbij mij ligt te slapen.

jaja slapen! Je leest dat goed, Eyleen slaapt soms ook! En nee niet op de zetels zoals ze ons de eerste dag wilde aangeven, maar gewoon op de grond. En soms ook in de mand. Of zoals eerder deze week, had een doek op de grond gelegd buiten waarop ik was gaan liggen. Lag ze tegen me aan, op haar rug, te slapen. Zó snoezig!